'' Πες μου.. '' γυριζω ολοκληρη προς το μερος του, και κοιταζει αλλου χωρις να μου απαντησει.

''Ελα μαζι μου.. '' τον σερνω ευγενικα εξω στον καθαρο αερα, και ακουγεται απλα μια βαβουρα απο το εισογειο του ξενοδοχεου.

'' Ζειν, κοιτα, ενταξει, μπορει να μην σου ειναι ευκλολο να μου πεις, και δεν θελω να σε πιεσω, αλλα πραγματικα αν υπαρχει κατι που μπορω να κανω για να νιωσεις καλυτερα, πες το μου.. '' φτιαχνω τον γιακα του πουκαμισου του οσο μιλαω.

Αντι να μου απαντησει με λογια, τυλιγει τα χερια του γυρω μου, και με κλεινει σε μια σφτιχτη αγκαλια.. Μπορω να νιωσω την ανησυχια σε ολο του το σωμα, και χαμηλωνει το κεφαλι του στον ωμο μου.

'' Μην ανησυχεις, δεν ειναι τιποτα..!!! Απο τον πολυ κοσμο ειναι, και την αϋπνια.. ολα καλα.. '' χαλαρωνει τα χερια του, και χαμογελαει.

'' Ενταξει, παμε μεσα τωρα..'' 

~~~

'' Γιατι μας κοιτανε αυτες εκει..?? '' ο Νάιαλλ δειχνει αγχωμενος ενα τραπεζι πισω απο εμενα και τον Ζειν, και οι υπολοιποι ακολουθουν το βλεμμα του, -μαζι τους και ο Ζειν, μεχρι να τον χτυπισω ελαφρα με τον αγκονα μου.

''Μην εισαι αδιακριτος..  '' γελαω και γνεφει κοιτωντας με επιμονα.

'' Δεν ξερω, ισως να τους αρεσε το παπιγιον.. '' ο Χαρρυ γελαει.

'' Ή ισως ειναι λεσβιες και κοιτανε την Αναστασια, αφου η Bella ειναι πλατη σ'αυτες.. '' ο Λουι γελαει.

'' Ναι, μωρο μου.. σιγουρα.. αυτο ειναι.. Προσεξε μονο μην ερχεται σ'εσενα η κοπελα.. '' η Αναστασια λεει μεσα απο το χαμογελο για να δεχνει ευγενικη οσο μια καστανη μας πλησιαζει.

'' Γεια σας... '' χαμογελαει σε ολους και αμεσως την συμπαθω, αφου κοκκινιζει και ολας.

'' Συγχωρεστε με για το θρασος μου, ομως θα ηταν υπεροχο να γνωριστουμε ολοι, ξερετε, εκει ειναι η αδερφη μου και η φιλη μας, και μου ειπανε να νας πω να γνωριστουμε, και- '' η ανασα της κοβεται απο το αγχος και ειναι κατακοκκινη.

'' Μαλιστα.. γιατι δεν λες στην αδερφη σου και στη φιλη σας να ερθουν και αυτες εδω, ξερεις, για να μην ντρεπεσαι .. '' ο Χαρρυ χαμογελαει και δειχνει το τραπεζι πισω μας, κανοντας πιο ευκολη την κατασταση της.

'' Ν-ναι.. βεβαια.. '' και απομακρυνεται βιαστικα. Τι γλυκια που ηταν, ντραπηκε παρα πολυ, που κοπηκε η ανασα της. Μπορω να πω πως ηταν τολμιρη, εγω δεν θα το εκανα ποτε αυτο. 

What about love..???Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα