Gül'e Ait 1. Bölüm 1. kısım

Start from the beginning
                                    

"Burhan..."

"Asaf abi, geldiğini fark etmedik!.."

'Ben istemediğim sürece de fark edemezdiniz...' diye içinden geçiren genç adam, ifadesiz bir yüzle tekrar söze girdi. "Ne oluyor? Neden herkes burada toplandı, bir problem mi var?"

"Kuzey cepheye bakan giriş kapısının yüz metre kadar sağındaki hareket sensorlarından biri sinyal verdi abi, muhtemelen sokak köpeğidir. Yine de risk almayıp bir kontrol edelim dedik. Araç bekliyoruz."

"İyi yapmışsınız. Kameradan kontrol ettiniz mi Burhan?"

"Baktık abi, bir süre bölgeyi taradık. Sezai hala başında, görüş açılarına her hangi bir canlı girmedi. Sensor git gel yaparak ara ara sinyal vermeye devam edince arkadaşlara haber verdim."

"Bu gibi durumlarda bana bilgi vermenizi söylemedim mi Burhan?"

"Önemli bir durum olduğunu zannetmiyorum. O yüzden uyandır..."

Kendine fazla güvenmenin nelere mal olabileceğini çok iyi bilen genç adam, bir daha aynı hatanın tekrarlanmasını engellemek için otoriter bir ses tonu kullanarak, "Onun kararını ben veririm Burhan, siz ne diyorsam onu yapın..." diye araya girerek cümlesini tamamlamasına izin vermedi.

"Özür dilerim abi, ben... eee..."

Çalışkanlığını takdir ettiği adamın, mesajı aldığını bozulmasından anlayarak, "Uzatmaya gerek yok, durumu gayet güzel idare etmişsin..." derken arkadaşlarının yanında rencide olmasını engellemek için omzuna iki sefer vurarak konuyu kapattı. Ev halkını rahatsız etmemek için sadece park lambaları dışında farları kapalı olan aracın yanlarına doğru geldiğini görünce, "Beyler, siz yerlerinize dönün, her ihtimale karşı tetikte olun..." diyerek adamlardan birinin el fenerini alıp arabaya bindi.

"Abi, ben de gelseydim, tek başına..."

"Hallederim... Buradaki düzeni korumaya devam et Burhan, en ufak bir sorunla karşılaşırsan Faruk'la Suat abini ara... Yürü oğlum..."

Burhan'ın cevap vermesini beklemeden şoföre komutunu bildiren genç adam, kapıyı kapatarak arkasına yaslandı. Sokaklarda kimsenin bulunmadığı soğuk gecede, hangi canlının korunaklı bir araziye yaklaştığını düşünerek dikkat kesildi. Aracın kuzey cepheye yaklaşmasıyla farları kapatmasını, hedefine yaklaşık beş yüz metre kala durmasını söyledi. Bire bir çarpışmadan bihaber yeni yetme genç şoföre talimatlarını bildirirken, çevreyi kolaçan ederek kapıyı açtı.

"Oğlum, kapıları kilitle arabadan da dışarıya çıkma, gözün yolda olsun. Feneri bir defa yakıp söndürürsem yardım iste, iki defa tekrarladığım takdirde yanıma gel demektir. Anlaşıldı mı?"

"Evet efendim!.."

"Benden haber bekle..." derken aşağıya inen genç adam, aynı dikkatle kapıyı kapatarak ağaçların arasında kayboldu. Burhan'ın bilgi verdiği noktaya doğru ilerlerken, uygun bir noktada eğilip botuna bağlı kabzadan bıçağını çıkararak eline aldı. Mecbur kalmadığı sürece kullanmayacağı aleti, tedbir olarak avucunun içinde ters tutarken, yavaşlayarak çevreyi dinlemeye başladı.

Sakin görünen ortamda sıkıntıya sebep olacak herhangi bir şey göremeyen genç adam, inlemeye benzer hafif bir uğultu duyduğu anda sesin geldiği yönü belirleyerek bedenini küçülttü. Kıstığı gözleriyle duvar boyunu incelemeye, önüne siper ettiği ağacı kullanarak gelebilecek tehlikeleri hesaplamaya girişti. Tehdidin tek bir noktada vuku bulduğuna emin olunca, saldırı pozisyonu alıp risk faktörünü bertaraf etmeye hedefine yöneldi.

"lıııııggghhhh..."

İkinci sefer duyduğu sesle, sahibinin yaralı bir insan olabileceğini düşünen genç adam, soğukkanlılığından hiç bir şey kaybetmeden temkinli adımlarla çalıların arkasında bulunan canlıyla arasındaki son engele sokuldu. Gürültü çıkarmamaya özen göstererek neyin nesi olduğunu anlamaya çalışırken, dikkatle hasmını görmek için uzandı.

Gül'e Ait  (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now