Fa ina ma'aal usri al yusra

Perspectief van Ryan

En precies nu ging het mis. We moesten allemaal de kamer uit en iederee was van slag. Mijn schoonmoeder begon te huilen en Ouiam gaf haar een knuffel. Rayhana begon ook te huilen en Ouiam nam haar van me over en liep weg. Ook Badreddine moest huilen en hij werd vastgehouden door zijn oma. Ze zijn nog zó klein, maaar begrijpen volgens mij alles wat er om hun heen gebeurt.
De dokters kwamen naar buiten en zeiden:
'Het spijt ons. We hebben niks kunnen doen. Hij Was opslag dood. Gecondoleerd. '

Ik: dank u wel. En het geeft niet. We zagen dit al aankomen.

De dokters gingen weg en twee zusters bleven achter in de kamer. We mochten hem pas later zien. Ouiam kwam aanlopen en ik stond alvast op. Ik wilde haar een knuffel geven, maar ze duwde me weg. Ze gaf haar moeder een kus op haar hoofd en vertrok weer. Er was geen enkele emotie te zien bij haar. Niets. Helemaal niets. Ik hoop maar dat dit goedkomt. Ik wilde naar haar toe, maar mijn schoonmoeder trok me terug en zei me dat ik haar maar even alleen moest laten. Dus dat deed ik. Gelukkig is hij doodgegaan met een lach en zonder pijn. Tenminste dat leek zo. Hij vertelde nooit hoe hij zich voelde. Hij zei altijd 'elhamdoulilah' als je hem vroeg hoe het met hem ging. Hij klaagte nooit. En had het nooit over zijn ziekte. Hij was met alles blij. 'Alles wat Allah doet en van hem komt is goed' zei hij altijd.
Hij was een goede man en echt heel aardig. Ik heb echt geluk gehad met zo'n schoonvader. Ik moet Ouiam nu 2x zo goed in de gaten houden. Ze zou dan ook elk moment kunnen uitbarsten denk ik. Ik besloot om even niemand dit nieuws te vertellen. Dat doe ik wel als we thuis zijn. Ik belde alleen mijn assistent en zei hem dat ie een ticket moest boeken naar marokko zo dat hij daar begraven kan worden. De ticket was alleen voor hem en voor mijn schoonmoeder. Ik weet dat dit misschien raar of gierig klinkt, maar Ouiam gaat niet. Morgen avond gaan ze al weg, want dat is wat mijn schoonmoeder wil. Ze wil hem zo snel mogelijk begraven zei ze.
Ouiam was aan het praten met de zuster, maar heb letterlijk niets meegekregen daar had ik het te druk voor. Mm tweeling is nu het belangrijkst. Ouiam werd uit het ziekenhuis ontslagen en mijn schoonvader hebben ze verplaatst. Ouiam wilde dat haar moeder meeging naar huis omdat ze haar niet alleen wilde laten. We gingen met zn allen weg. Ook safouane en malika gingen met ons mee naar huis.
In de auto was het doodstil. Ouiam heeft geen woord gezegd en keek alleen maar voor zich. Haar moeder viel in de auto in slaap. Meskiena. Je kon aan mn schoonouders zien dat ze zoveel van elkaar hielden. En ze is er nu zo erg aan toe. Meskiena.

Aangekomen thuis deed ik de deur open en was iedereen bij ons thuis.

'VERRASSING, JOEJOEJOEJOEJ'

O: 'Salam allemaal. Sorry allemaal, maar ik ben echt moe. Ik ga even slapen. Sorry'

Iedereen keek haar verbaasd aan en keken hoe ze naar boven ging. Ik vertelde ze wat er was gebeurd en waarom ze zich niet goed voelde. Ze deden de nasheed uit en deden quran op.
Ik gaf ze de kinderen en liet ze even van ze genieten. Ik ging naar boven om te kijken hoe het met Ouiam ging.
Ik ging naar de kamer en zag dat ze de badkamer in was gegaan. Ze kwam er al best wel snel uit.

O: Waar is de tweeling? '

Ik: De tweeling is nog beneden. Moet ik ze halen'

O: Nee nee is niet erg. Laat ze nog maar even. Dan neem ik ze zo wel om ze eten te geven en ze te laten slapen. Dan kom ik naar beneden. '

Ik: ga je zo nog bidden.

O: nee kan toch niet. Heb nog bloedingen. Heb je niet geluisterd.

Ik: huhh je hebt niks gezegd hoor.

O: nee maar de zuster wel.

Ik: ohh hahahaha heb niks meegekregen.

O: mohim het kan dus niet.

Ik: saff is goed.

Er werd op de deur geklopt.
'Kom maar' zei Ouiam

Mijn nichtje en malika kwamen binnen met de tweeling.

M: ze stopte maar niet met huilen. Volgens mij hebben ze honger en willen ze hun mamie.

O: aawhh geef ze maar.

Nichtje: en ze stinken. Ze moeten ook verschoond worden.

O:hahaha is goed dan gaan we dat doen toch.

Ouiam verschoonde ze en gaf ze te eten. Al snel vielen ze in slaap.

O: ryan wil je alsjeblieft die bedjes hier heen brengen. Ik ga ze namelijk niet alleen laten slapen daar en dat moet ik ook nog helemaak daarheen lopen in de nacht.

Ik: jaa man echt ver.

O: wat doe je stoer gast. Jij voelt niet wat ik voel oke.

Ik: wahahahhaha volgens mij doe jij stoer hoor varken.

O: vieze vuile aap. Wat ga je me zo noemen poephoofd. Tfoe vieze koe. Ga nou maar gewoon doen wat ik heb gezegd.

Ik: en als ik niet wil.

O: ey fuck jou hoor. De kleintjes slapen eindelijk ga je me gek maken. Ik ga wel voor dat ze wakker worden.

Ze stond op en ik ook. Ze struikelde over mn voet en ik ving haar op.

Ik: ben ik nu nog steeds een vieze vuile aap?

Ze keek me even aan tot dat de meiden begonnen te lachen.

O: JIJ BENT ECHT....

Ik: en jaa hoor.. badreddine is wakker geworden doordat zijn beeldschone domme mama moest gaan schreeuwen.

O: wacht maar jij. Doe nu zo gaan we zien. Ga nu haal die bedden.
sshht hbib djeli. Sorry lekkerding van mij. Ik heb je wakker gemaakt yek. Sorry hbib djeli.

Ik: saff ik ga al. Ik ga al.
Ik bracht de bedjes naar onze kwamer en zag dat de meiden al weg waren. Ouiam was bezig met omkleden en met haar. Dus legte ik de kleintjes in hun bed.
Ik ging naar Ouiam en gaf haar een kus in haar nek.

O: Ryan stop alsjeblieft.
Zei ze snikkend.
Ik draaide haar naar me om en zag tranen langs haar wangen stromen.

Ik: wat is er prinses.

O: ik...ik
En ze greep me stevig vast.
Ik gaf haar een kus op haar hoofd en liet haar in mijn ogen kijken. Ik wist natuurlijk dat dit ging over haar vader, maar daar wilde ze het niet over hebben.

O: er is niks. Het is niet nodig om te huilen. Nee. Ik mag niet huilen.

Ze veegde haar tranen weg en deed een hoofddoek op en ging direct naar beneden. Zonder nog wat te zeggen. Ik gaf de kleintjes een kus en ging ook naar beneden.