The Bet

Chapter 56

' Τι ώραια που είναι εδώ...' Λέεω ενώ κάνω κούνια και τρώω το παγωτό μου... Σαν παιδάκι και εγώ... Όλο το πρωί πήγαμε στα ποιό πολυσύχναστα μέρη της περιόχης...Περίμενα ποιό πολλά... Αυτό το παγωτο είναι ότι απόλαυσα ποιό πολύ σήμερα... Βράδυασε και δεν έκανα τίποτα το ωφέλειμο... Ενώ αυτή είναι καταενθουσιασμένη με όλες τις μαλακίες που είδαμε.. Τελείως αταίριαστει ακόμα και σε αυτό...Δηλαδή έλεος...

' Λίγο μούφα η εκδομή εε;' Λέει αθώα και γλύφει το παγωτό της χωρίς να κουνιέται όπως εγώ... Η κοπελιά μου δεν μπορεί να κάνει και τα δύο μαζί...Μάλλον οταν ήταν μικρή ο Conor δεν την άφηνε να βγαίνει και πολύ από το σπίτι... Ούτε τραμπάλα δεν ξέρει να κάνει όπως μου εκμηστηρεύτηκε λίγα λεπτά πριν...

' Μην το ξαναπείς αυτό...' Λέω ειρωνηκά και γελάει ελάχιστα...Κοιτάω τα μάτια της που λάμπουν... Ολόκληρη λάμπει...

' Δεν το είχα σχεδιάσει έτσι πραγματικά....' Λέει λυπημένα και χαμογελάω καθώς την κοιτάω που κάθεται λυπημένη στην κούνια της με το βλέμμα στο πάτωμα... 

'Αφού είχα εσένα ήταν τέλεια...' Λέω και γλύφω το παγωτό μου...Πόσο καιρό  είχα να φάω παγωτό βανίλια; Ούτε που θυμάμαι....

' Αλήθεια;' Με ρωτάει και χαμογελάω πλατιά... Τι θα κάνω εγώ με αυτό το κορίτσι που το αγαπάω τόσο πολύ; Πολή φοβάμαι ότι δεν θα μου βγεί σε καλό...

' Δεν θα σου έλεγα ποτέ ψέμματα μικρή μου...' Λέω και χαμογελάει και αυτή...Είναι απίστευτο το πως επιδρούμε ο ένας τον άλλο... Σχεδον ένα χρόνο μετά και ακόμα δεν το πιστεύω..

' Σε αγαπάω..' Λέει και χαμογελάω...Αχχ και να ήξερε πόσο την αγαπάω εγώ... Δεν μπορεί να φανταστεί...Και δεν έχω λόγια για να της εξηγήσω...Καμοία λέξη δεν το περιγράφει...

' Εγώ ποιό πολύ...' Την διαβεβαιώνω και γελάω με το θέαμα... Γελάω πολύ δυνατά...Ούτε που θυμάμαι πόσο καιρί είχα να γελάσω τόσο δυνατά... Σαν χρόνια μου φαίνεται.... 

' Γιατί γελάς;' Με ρωτάει ανυποψίαστα και αυτό φτάνει για να γελάσω ακόμα ποιό δυνατά... 

' Louis έχω κάτι;' Ρωτάει και πλέον μου είνι δύσκολο να σταματήσω να γελάω...

' Το παγωτό σου...' Της λέω και με κοιτάει λες και τα έχω χάσει...Μπορεί όντως να τα έχω χάσει... Πρώτη φορά γελάω με κάτι τόσο σαχλό... Βασικά δεν εχει κάτι αστείο..Και όσο σκέφτομαι ότι δεν έχει τίποτα αστείο γελάω ακόμα ποιό πολύ...

' Τί έχει;' Ρώταει και γυρνάει και το κοιτάσει...

'Στάζει στα ρούχα σου...' Λέω τραυλιστά μόλις ηρεμό τον εαυτό μου και κοιτάει ξαφνιασμένη τα ρούχα της...