Chapter 27

470 62 7
                                    

'Louis πρέπει να ηρεμίσεις... Όλα πάνε καλά...' Ακούω την κοπέλα να λέει αλλά με αναστατώνει ποιό πολύ...Από που και ως που και ξέρει το επίθετο μου;

' Αria..' Γαμώτο γιατί μου βγαίνει συναίχεια αυτό όνομα; Ο πονοκέφαλος όλο και ελλατώνεται αλλά είναι ακόμα υπερβολικά δυνατός για να μπορέσω να καταλαβω τι γίναιτε γύρω μου...

'Zayn είμαστε εκει που εγινε το τρακάρισμα...Συνέρχεται ελάτε γρήγορα..' Την ακούω να λέει αλλά ούτε στο ελάχιστο δεν ακούγεται πανικοβλημένη... Τι δουλειά έχει ο Zayn; Συναίρχομαι; Θα είναι και η Aria μαζί του; Χτύπησα στο τσιμέντο μετά την συγκρουσή αλλά αυτή που χτύπησε; Είναι καλά; Φωνές αγνώστω ακούγονται πάνω από μένα να φωνάζουν για ασθενοφορό για ένα άτομο... Γιατί για ένα; Είναι και η Aria...

' Louis δεν είναι τίποτα θα περάσει.... Έρχονται τα παιδιά...' Λέει και με πλησιάζει αλλά δεν μπορώ να της απαντήσω... Τα παιδιά; Ένας μεγάλος θορυβως ακούγεται από τος θάμνους πίσω μας σαν κάποιος να πέφτει αλλά δεν μπορώ να πάω να δω ποιός είναι; Σιγά μην πάει η κοπέλα...Και όμως βιάστηκα να μιλήσω...Ευθείς φεύγει από μπροστά μου και τρέχει προς τα εκεί αφήνοντας με μόνο..

' Γύρνα πίσω..' Την ακούω να φωνάζει ξανά αλλά δεν αντέχω άλλο πέφτω τελείως στο πάτωμα και προσπαθώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά...

' Louis..' Την ακούω να με καλεί αλλά πλέον δεν αντέχω άλλο... Αυτο ξεπέρασε κατά πολύ τις δυνάμεις μου...Κλείνω τα μάτια μου και δεν έχω πλέον συναίσθηση του τι γίνεται γύρω μου...

----------------------------

' Επιτέλους...' Λέει ο Harry ανακουφιστηκά όταν ανοίγω τα μάτια μου...Τι έχει συμβεί;  Αυτή την φορά οι εικόνες περνάνε από μπροστά μου αυτή την φορά... Που είναι η Aria;

' Πως νιώθεις;' Με ρωτάει ο Liam αμέσως...Αλήθεια πως νιώθω; 

' Λίγο πονοκέφαλο έχω μόνο... Που είναι η Aria;' Πρέπει να βεβαιωθώ ότι είναι καλά... Πως μπόρεσα να  ξεχάσω αυτό το πρωσοπάκι και αυτά τα ματάκια; Πως μπόρεσα; 

' Χαιρόμαστε που είσαι καλά....' Λέει ειρωνηκά η Eliza και τα παιδιά χαχανίζουν...

' Και εγώ χαίρομαι που είμαι καλά...' Λέεω ειρωνηκά και γελάνε.... Αυτές οι μικρές στιγμές που αξίζουν...

'Μου είχαν λείψει η μαλακίες σου..' Λέει ο Harry και χαμογελάω...Πότε βγήκε αυτός από το νοσοκομείο; Μαλλον έχω χάσει επεισόδια...

' Που είναι η Aria;' Αργά η γρήγορα θα μου απαντήσουν σωστά; 

' Ναι και εμείς όσο καιρό ζείς στον δικό σου κόσμο είμασταν μία χαρά και δεν πάθαμε τίποτα..' Λέει ο Zayn και τον κοιτάω ειρωνηκά..Πότε ζούσα εγώ στον δικό μου κόσμο; Απλός δεν ήμουν και στα καλύτερα μου...

The BetWhere stories live. Discover now