The Bet

Chapter 51

Το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο αποκλειστηκά σε όσες σχολίασαν ή μου εστειλαν μύνημα χθες... 

' Να περάσω;' Ρωτάω όσο ποιό χαρούμενα μπορώ..Αλλά πως να μπορώ; Είναι απλά πάνω από εμένα... Πως μπορώ να διαλέξω ποιά από τις δύο αγαπάω ποιό πολύ; Απλά δεν μπορώ... Την καθεμία την αγαπάω για ξεχωριστούς λόγους... 

' Και το ρωτάς;' Ρωτάει χαμογελόντας και δάκρυα ξανά απειλούν να πέσουν στα μάτια μου... Πως μπορώ να αγνοήσω αυτό το χαμόγελο; Πως μπόρεσε η Aria να μου το κάνει αυτό; Προτιμούσα να με σκότωνε εμ ψυχρώ παρά αυτό... Παρά αυτό....

Κάθομαι δίπλα της στο μονό κρεβάτι και την παρατηρώ... Είναι δυνατή... Και βασικά ίσως να μην την νοιάξει τόσο...Αλλά νοιάζει εμένα...Αλλα και είναι αυτό ρε πούστη μου που δεν μπορώ να φτανταστω την ζωή μου χωρίς την Aria....Ότον γυρίζει να με κοιτάξει σμύγει τα φρύδια της... Αχχ αυτή η φατσούλα θα μου λείψει...

' Γιατί με κοιτάς έτσι;' Ρωτάει ειρωνηκά... ' Έχω κάτι;' Συναχίζει και χαμογελάω... Διάλεξα την Aria γιατί αυτό που έχουμε μεταξύ μας... Είναι τόσο...Τόσο.. Αλίθηνο... Όχι μαγικό σε καμοία περίπτωση... 

' Θέλω να μιλήσουμε...' Λέω και της πιάνω το χέρι αφού τραβήξω το βλέμα μου από το πρόσωπο της... Κοιτάω τα χέρια μας που είναι ενωμένα... Πρέπει να διαλέξω... Πρέπει... Αλλά γαμώτο είναι τόσο δύσκολο... Ποιό δύσκολο από της καταστάσης που αντιμετωπίζω συνήθως... 

' άσε με να φανταστώ... Έχει να κάνει με την κοπέλα που της άνοιξα την πόρτα;' Αποφεύγει να πεί το όνομα της και γελάω ελάχιστα...Κάποια πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ...Και ίσως είναι καλύτερα έτσι... 

' Ναι με αυτή την κοπέλα...΄' Την διαβεβαίωνω και μου σφύγγει το χέρι...Ούτε εγώ θέλω να πω το όνομα της στην συγκεκριμένη φάση που βρίσκομαι... Πως μου το έκανε αυτό; Πως;

' Πες μου λοιπόν...' Λέει και μου ξεσφύγγει το χέρι... Δεν μπορώ να το πω... Δεν θα κάνω ότι μου ζήτησε... Γιατί να το κάνω αυτό γαμώτο μου; Προτιμούσα να με σκότωνε ο Lobbie... Πραγματικά το προτιμούσα...

' Camilla...' Λέω και ένας πόνος με πειάνει στην καρδιά μου...Δεν μπορώ να το κάνω γαμώτο μου... Δεν είμαι τόσο αναίσθητος...Και βασικά..δεν μπορώ να της το πω αυτό...Είναι απάνθρωπό...

' Πες το Louis...' Με παροτρίνει... Γαμώτο..Δεν έχουμε περάσει καθόλου άσχημα μαζί... Έχουμε τόσες στιγμές που απλά δεν μπορώ να παιτάξω στον κάδο... Δεν μπορώ να σταματήσω να λατρεύω αυτό το χαμόγελο που μέσα του βλέπω τον ήλιο και μία δυνατή κοπέλα που προσπαθεί να επιζήσει από ένα σιχαμένο κόσμο... Σαν να βλέπω την αδερφή που πάντα ήθελα...Τόσο δυνατή και έτοιμοί για όλα ένω οι αδερφές μου πάντα ήταν μαλάκες... Καμοία δεν είχε αυτό που έχει η Camila...