The Bet

Chapter 49 (1.2)

Another's POV

'Έκανα λάθος που σε εμπιστεύτηκα...Μέγα λάθος..' Λέει εκνευρησμένος ο άντρας και χτυπάει το χέρι του στο ξύλινο γραφείο με δύναμη...Η νεαρή γναίκα τον κοιτάει εκνευρισμένη...

'Θα μας ανακαλύψει και τότε όλα θα χαθούνε...' Συναχίζει το παραλήρημμα του...Η γυναίκα παίζει νευρηκά τα δάχτυλά της...Ξέρει ότι για άλλη μία φορά αυτή φταίει...

' Μπορεί να πέσει έξω...' Προσπαθεί να καθησυχάσει τους φόβους του αφεντηκού της... Όχι ότι νοιάεται γι αυτόν..Απλά για να σταματήσει την μουρμούρα του...

' Δεν θα πέσει έξω...Αποκλείεται να πέσει έξω... Παρ' όλο που σου είπα να προσέχεις έσυ έκανες τα δικά σου...' Λέει και της γυρνάει την πλάτη... 

'Πρόσεχα!' Λέει και  αυτή αρχίζοντας σιγά σιγά να χάνει την ψυχραιμία της...Αν όντως δεν καταφέρει να συγκρατηθεί ξέρει ότι θα βρεθεί νεκρή... Και έχει την ζωή μπροστά της...

' Δεν φαίνεται...Με απογοήτευσες... Ήσουν το ποιό σημαντικό χαρτί μου και έγινες το χειρότερο ηλίθια...' Ξεσπάει τον θυμό του ξέροντας πάρα πολύ καλά την δουλειά του...

' Ηλίθια είναι η κόρη σου όχι εγώ...Αυτή μπλέχτηκε...' Βγάζει και αυτή λόγια ελπίζοντας να μην το πληρώσει ακριβά αυτό που είπε...Όλα κρίνονται από αυτό...

'Μπορεί η κόρη μου να μην είναι και η εξυπνότερη...Αλλά και εσύ δεν είσαι και πολύα νώτερη της... Ακόμα δεν κατάφερες να κάνεις αυτό που σου ζήτησα...' Λέει και ξέρει ότι θίγει τον εγωισμό της.. Αυτό θέλει να κάνει... Να φυτρώσει το μίσος μέσα της και να καταφέρει να κάνει την δουλεία της χωρίς καθόλου συναισθηματισμούς... Όχι ότι τώρα χρησιμοποιηεί τα αισθήματα της... Αλλά αυτός ξέρει την δουλειά του...

' Πάμε στοίχημα ότι το πολύ σε τρείς μήνες θα τον έχεις δεμένο στο εργαστήρι σου;' Λέει αυτή αποφασηστηκά... Χαμογελάει ο Lobbie όταν καταλαβαίνει ότι κατάφερε αυτό που ήθελε...

'Δεν μπορώ να περιμένω τόσο μικρή μου...' Λέει αυτός πιεζοντάς την και άλλο... Θέλει να τελειώνει με αυτή την ιστορία...

' Δύο μήνες...' Λέει αυτή τελικά αμφιβάλλοντας αν θα τα καταφέρει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα... 

' Δύο μήνες...Μόνο και μόνο επειδή σου έχω αδυναμία όπως σου έχω ξαναπεί...' Λέει τελικά αυτός όχι τόσο ικανοποιημένος.... Φοβάται ότι δεν θα προλάβει να κάνει αυτό που του υποσχέθηκε χωρίς να την βρεί η Camilla... Βασικά είναι σίγουρος απλά δεν θέλει να το παραδεχτεί στον εαυτό του...

'Θα τα καταφέρω...Και χωρίς  να με καταλάβει η Bethany ή η Camila... ' Λέει με σιγουριά αλλά αυτός κουνάει το κεφάλι του μην πιστεύιντας την....

'Τα έχω ξανα ακούσει αυτά..' Λέει και κάθεται άνετος στην καρέκλα του... Πρέπει να κάνει κάτι και να την βγάλει από την μέση...Θα του γαμήσει ότι με πολύ κόπο έφτιαξε... Και ξέρει ότι δεν έχει την δύναμη και τα όπλα για να τα ξαναφτιάξει από την αρχή...

' Και τώρα θα τα δείς να πραγματοποιούνται...' Λέει αυτή και χτυπάει το χέρι τηςς στο θρανίο για να γίνει ποιό σαφής αλλά ούτε και η ίδια το πιστεύει ιδιαίτερα...

' Καλά καλά φύγε τώρα...' Λέει βιαστηκός και της κάνει νόημα για να φύγει από το γραφείο του... Να τον αφήσει ήσυχω να σκεφτεί το πως θα την διαγράψει από αυτή την υπόθεση...Πρέπει να είναι κάτι μεγάλο... Μετά τους δύο μήνες...

'Καληνύχτα μπαμπά...' Λέει αυτή και εξαφανίζεται από το δωμάτιο του...

Δεν είναι μπαμπάς της...Δεν πιστεύει ότι αξίζει να λέγεται κόρη του... Ήταν ένα λάθος... Ένα μεγάλο και άσχημο λάθος... Ούτε η Bethany αξίζει να πάρει το επίθετο του... Αλλά έχει την ομορφιά του και αυτό των ευχαριστεί... Ένα πράγμα τον στεναχωρεί... Που αυτή αξίζει να λέγεται κόρη του τον αντιμετωπίζει σαν εχθρό... Αλλά που θα πάει.... Αργά η γρήγορα θα την δαμάσει και αυτή... Την δεύτερη στην σειρά κόρη του...

----------------

Δεν ολόκληρο το 49...Απλά επειδή έχω ένα μικρό προβληματάκι δεν ξέρω αν θα μπεί αύριο... Sorry... Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο... Νομίζω ότι σαν ξεθόλωσε λίγο... Btw το άλλο κεφάλαιο θα είναι μεγαλύτερο...

Καληνύχτα σας...

Love yaa :*

*Σχόλια...Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι :* <3