The Bet

Chapter 4

'Έχει περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα και δεν έχουν κάνει τίποτα! Μα τι στο πούτσο περιμένουν;' Λέω και χτυπάω τα χέρια μου στο τραπέζι από τα νευρά....Τα αγόρια με κοιτάνε και αυτά με απορία...

'Δεν έχω ιδέα..' Λέει ο Liam

'Η συμπεριφορά τους είναι τελείως ανεξηγητη..' Λέει η Elizabeth ενώ τρίβεται στο Harry...Ίουυυ

'Καλά θα κάνεις να προσέχεις Lou,μην φας τα μούτρα σου' Λέει ο Zayn και χαμογελάω...

'Έννοια σου και δεν είμαι από αυτούς..' Λέεω και κάθομαι στον καναπέ...

'Φέρεσται καλά στην ξαδερφή μου ρε;' Ρωτάει ο Niall για 456 φορά σήμερα...

'Ναι είπαμε..' Λέει ο Harry...

'Θέλω να την δω..' Επιμένειι...

'Πάω να την φέρω..' Λέω και πετάγομαι από τον καναπέ...Είναι η πρώτη φορά που θα την βγάλουμε από τότε που την φέραμε εδώ...

'Καλύτερα να πάει να την φέρει ο Harry μου..Της φέρεται ποιό γλυκά από ότι εσύ...' Λέει η Eliza ειρωνηκά...Σκύλα...

Σηκώνω του όμους και κάθομαι ξανά στην θέση μου...Να μου αν θα έρθει, να μου και αν δεν έρθει....Ο Harry ανεβαίνει επάνω...Μην χάσει και αυτός....Μετά από λίγο βήματα ακούγονται στην σκάλα και όλοι γυρνάνε να κοιτάξουν...Αυτό κάνω και εγώ...Την περιποιείται καλά η Eliza...Είναι όμορφη...Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου αλλά μόλις καταλαβαίνω τι κάνω το παίρνω πίσω και κοιτάω εμπρός....Μα τι έχω πάθει γαμώ τα νεκρά τις φύσης; Η Aria με το που βλέπει τον Niall τρέχει στην αγκαλία του...Τι γλυκειά στιγμή...Θα ξεράσω λέμε...

'Niall ήρθες να με πάρεις...Πάλι καλά γιατί δεν μου αρέσει εδώ..' Λέει με την αθωώτητα της και σφύγγει τον Niall ποιό πολύ....

'Γιατί;Μου πήρε ώρα να διακοσμήσω..' Ψιθηρίζω θιγμένος -και καλά- στον Zayn και αυτός ξεσπάει σε γέλια...Όλοι γυρνάνε και μας κοιτάνε...Χτυπάω τον Zayn στο μπράτσο και μετά από λίγο σταματάει...

'Aria δεν ήρθα για να σε πάρω...Μην φοβάσαι όλα θα πάνε καλά..' Λέει ο Niall εμψυχωτικά και αυτή απογοητεύεται...

'ΟΟΟΟ' Κάνουμε εγώ και ο Zayn λυπητερά και μας αγριοκοιτάνε...Σηκώνουμε και οι δύο τους ώμους μας...

Ένα τζάμι σπάει από πάνω; Από που και ως που; Όλοι κοιτάνε εμένα...Πάλι εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα; Στρυφογγυρίζω τα μάτια μου και ανεβαίνω τρέχοντας στον πάνω όροφο..Όπως το περίμενα...Κλασσική περίπτωση διάρηξεις...

'Άντε Louis σε πέτυχα και μιά φορά που δεν βιάζεσαι να φύγεις..' Λέει ο Conor μου...

'Τύχη και αυτή...' Λέω και χαμογελάω...Γιατί δεν κάνει και αυτός το ίδιο;Βγάζει το όπλο του και με σημαδεύει...

'Τύχη βουνό..' Λέει και γελάμε...Μα καλά οι άλλοι με ξεχάσανε; Και δεν μπορώ και να φύγω από εδώ...Και οι βόμβες είναι στον κάτω όροφο...

'Καλημέρα Conor..Καιρό είχαμε να σε δούμε..' Λέει η Eliza...Μα καλά από όλους αυτούς τους μαντράχαλους εκεί κάτω αυτήν στήλανε; Άρε Harry προστάτη...

'Εσένα έψαχνα μικρό πουτανάκι...' Λέει  αυτός και την πιάνει από το μαλλί...Την Eliza;Από που και ως που; Ένα μικρό ουρλιαχτώ βγαίνει από το στόμα της καθώς αυτός την βαράει..

'Μα καλά τι κύριος είσαι εσύ; Δεν σου έμαθε η μαμά σου ότι δεν βαράμε γυναίκες..' Λέω και σηκώνω τα μανίκια μου...It's show time...

'Τι μαμά μου σκότωσα στα 5 μου..' Λέει και πετάει την Eliza με δύναμη στον τοίχο...Αυτό ήταν...Το ποτήρι ξεχίλησε....

' Ήρθε και η δικία σου ώρα..' Λέω και εκεί που πάω να του ρίξω μπουνιά στην μάπα μια σφαίρα με πετυχαίνει στον ώμο..Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον αδερφό της Arias...Ά ρε Aria...

O πόνος είναι οξύς και νιώθω να πεθένω..Προσπαθώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά μα είναι μάταιο...Κοιτάω τα χέρια μου...Είναι κόκκινα από το αίμα μου...Προσπαθώ να κρατηθώ ζωντανός...Βλέπω τον Conor να παίρνει την Eliza και να φεύγουν από το παράθυρο...Ο Jonhson μου δείνει μαι γερή κλωτσία στην μέση μου...Ο πούστης...Φεύγει και αυτός από το παράθυρο...Που πάνε την Eliza; Πρέπει να τους προλάβει ο Harry...Μα που είναι ο Harry; Γιατί δεν ήρθανε επάνω; Τι έχει παιχτεί; Aria... Αυτή είναι η τελευταία μου σκέψη...Η Aria...