The Bet

Chapter 30

 'Μας άφησε ο Lobbie να φύγουμε; ' Λέει η Eliza για εκατοστή φορά... Και εμένα μου είναι δύσκολο να το χωνέψω αλλά δεν το κάνω θέμα... Από που και ως που μας άφησε να φύγουμε; Ούτε καν μας έβρισε...Μήπως γι αυτό ευθύνεται η Camila?  

 ' Είμαστε όλοι το ίδιο σοκαρισμένοι με εσένα Eliza...' Λέει ο Zayn και κάθεται ποιό άνετα στον καναπέ... Σε όλο το αμάξι αυτό ήταν το θέμα μας... Καλύτερα.. Δεν είχα όρεξη για ντράβαλα τώρα.. Έχω να αντιμετωπίσω χειρότερα από ότι φαίνεται... Κάποιο λάκο έχει η φάβα με τον Lobbie τώρα αλλά ας κάνει ότι θέλει...

'Εγώ πάω επάνω...' Μας ανακοινώνει η Aria και περνάει από μπροστά μου χωρίς να με κοιτάξει... Την ακούω που αναιβένει τα σκαλιά... Η Camila φεύγει και αυτή αμίλητη για την κουζίνα... Γαμώτο πως τα έχω κάνει έτσι; 

' Πρέπει να πας στην Aria...' Μου λέει η Eliza και την κοιτάω αναποφάσηστος... Τι σκατά;  

' Πρέπει;' Την ρωτάω για να καταλάβει... Δεν νομίζω να χάρηκε και πολύ που με είδε...  Και να χάρηκε δεν  το έδειξε...

 ' Τράβα ρε μαλάκα στο κορίτσι...' Με σμπρώχνει ο Liam έξω από το δωμάτιο αλλά ξανα μπαίνω...

 ' Και η Camila;' Δεν μπορώ να την αφήσω μόνη επειδή κατάφερα και έφερα πίσω την Aria... Εξάλου σε αυτήν το χρωστάω...

  ' Η Camila είναι σαν εσένα αγόρι μου...Αργά ή γρήγορα θα φύγει... Ενω η μικρή σε αγαπάει αληθινά' Λέει ο Harry.... Η Camila μπορεί να προστατέψει τον εαυτό της σωστά; Σήμερα προστάτεψε ακόμα και εμένα και τον Harry... Και το πρωί που θυμήθηκα τα πάντα έτρεξε να δεί ποιός ήταν πίσω από τον θάμνο και δεν νομίζω να το έκανε από περιέργεια.... Ακόμα δεν ξέρω τι ακριβώς έχει γίνει αλλά θα μάθω... 

' Πάω..' Λέω και όλοι κουνάναι το κεφάλι τους καταφατικά... Ελπίζω να έχουν δίκιο... 

 Αναιβένω της σκάλες γρήγορα και πάω στο μοναδικό δωμάτιο που είναι κενό... Λογικά εδώ θα μπήκε... Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω για άλλη μία φορά σωστός... Δεν είχαμε και άλλο μέρος να πάει έτσι και αλλιώς ... 

 ' Aria...' Λέω το όνομα της και γυρνάει... Με κοιτάει κάπως αγριεμένα... Κάτι έχει αλλάξει μεταξύ μας το νιώθω...

' Τι θες; ' Ρωτάει και γυρνάει από την άλλη και τακτοποιεί το κρεβάτι...  

' Γιατί έχεις θυμώσει;' Την ρωτάω αλλά δεν με κοιτάει... Τι στο διάολο έκανα πάλι; Βαρέθηκα να φταίω για όλα πάντα εγώ.. 

' Δεν είμαι θυμωμένη.... λες μαλακίες..' Λέει με αγριεμένω τόνο και κοιτάει από την άλλη μεριά... Κλασσική συζήτηση τώρα...