Chapter 11

466 76 5
                                    

Ξεκλειδώνω την πόρτα του σπιτιού και μπένω μέσα φοριόζος...Δεν μετάνιωσα που σκότωσα τον Conor... Και εξάλου αυτός μου ζήτησε...Ήξερε ότι δεν υπήρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομύριο να τον αφήσω να πάρει την Aria...Και όχι για να την σπάσω στον μαλάκα τον Lobbie αλλά για δικούς μου λόγους...

' Αμάν ρε Harry γιατί άργησες;' Λέει η Eliza ανήσυχη και σηκώνεται από τον καναπέ...

'Η Aria που είναι;' Όπου και να κοιτάξω δεν την βλέπω πουθενά σε αυτό το κωλοσαλόνι...

' Επάνω κοιματε...' Συναιχίζει ακόμα ποιό ανήσυχη...Ωραία έχω ποιό πολύ χρόνο για να σκεφτώ πως θα της το πω...

'Ωραία...Harry έλα λίγο επάνω μαζί μου...' Λέω και ανεβαίνω τις σκάλες...

'Εγώ να μην έρθω;' Πω αυτό το κορίτσι θα βάλει γλώσσα μέσα του;

'Όχι μωρό μου καλύτερα να μην έρθεις γιατί το μάτι του γυαλίζει...' Λέει ο Harry και την φιλάει...

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και βγάζω την μακρυμάνικη μπλούζα μου γιατί έχω σκάσε....Αυτό που ήθελα ποιό πολύ στην ζωή μου το πέτυχα...Τον σκότωσα...

' Τι έγινε ρε;' Λέει ο κολλητός μουυ ΄ταν μπαίνει στο δωμάτιο μου...Χωρίς να χτυπήσει πόρτα φυσικά....

'Σκότωσα τον Conor...' Λέω σχεδόν αδιάφορα και αλλάζω το τζιν μου σε έν σορτσάκι φόρμας χωρίς μπλούζα

' Είχαμε πεί ότι θα το κάνουμε μαζί αυτό..' Λέει ο Ηαρρυ παραπονιάρικα...

' Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο...' Λέω και ξαπλώνω στο κραβάτι μου...

' Και τώρα τι; Έχεις σκοπό να πας στον Lobbie και να του πείς ήρθα να σε σκοτώσω;' Λέει και παίζει με μια μικ΄ρη μπάλα που δεν έχω ιδεά που βρήκε....

'Γιατί όχι;' Λέω ειρωνηκά και με κοιτάει αγριεμένα...

' Σοβαρέψου Lou...' Λέει και γελάω λίγο...

' Πάντος λίγοι μείναμε...' Λέω καθώς σηκώνεται από την καρέκλα...

' Πάω να πω στην Aria ότι μπορεί να φύγει...' Λέει και πετάγομαι από το κρεβάτι μου και του κλείνω την είσοδο...

' Ωπα ώπα...Τι πάς να κάνεις;' Λέω με το ένα φρύδι σηκωμένο...

' Αυτό που άκουσες...Δεν μας χρησιμεύει ποιά οπότε να της πω να φύγει...' Λέει και τον κοιτάω άγρια..

'Η Aria θα μείνει εδώ...' Λέω με αποφασηστηκότητα..

'Γιατί;' Ρωτάει πονηρά...

'Γιατί είναι η γάτα μου κουτσί...' Λέω ειρωνηκα.....

'Μα εσύ δεν έχεις γάτα...' Συνεχίζει την ειρωνεία και τον αγριοκοιτάζω....Σηκώνει του όμους σαν να λέει 'Δεν φταίω εγώ...'

'Είπα και ελάλησα...Η Aria δεν θα μάθει ακόμα για τον θάνατο τουνπάτέρα της...' Λέω και βγαίνω νευριασμένος...

Καθώς περπατάω στον διάδρομο το πόδι μου βρίσκει σε ένα έπιπλό...Αρχίζω να βρίζω μέσα από τα δόντια μου και κρατάω το χτυπημένο μου πόδι...Η πόρτα του δωματίου της Aria ανοίγει και βγαίνει από το δωμάτιο της φοβισμένη φωρόντας μόνο μια μακριά
 μπλούζα...Ζέστη κάνει ότι θέλει θα φοράει το κορίτσι...

'Louis είσαι καλά;' Λέει και με πλησιάζει χωρίς να κοιτάει εμένα αλλά το σώμα μου...Μάλλον δεν καταλαβαίνει ότι ξέρω που κοιτάει...

'Καλά είμαι αλλά δεν χτύπησα εκεί που κοιτάς...' Λέω ειρωνηκά και αμέσως πέρνει τα μάτια της από πάνω μου ...

' Εμμ συγνώμη...' Λέει ντροπάλα και γελάω...

'Σιγά δεν έγινε και τίποτα...' Λέω αλλά ντρέπεται να με κοιτάξει...Εεε καλά τώρα..

'Πάμε κάτω να σου βάλω λίγο πάαγο στο πόδι...' Λέει χωρίς να με κοιτάει...

'Δεν είναι τίποτα θα περάσει...'  Λέω και με κοιτάει απειλητικά με τα όμορφα μαύρα μάτια της...

' Είπα πάμε κάτω να σου βάλω λίγο πάγο...' Λέει μέσα από τα δόντια..

'Καλά πάμε....' Λέω και ξεκινάμε για τον κάτω όροφο... Είναι τόσο sexy με αυτή την μπλούζα...

Καθώς περνάμε από το σαλόνι η Eliza και το αγόρι της φωνάζουν τα ονόματα μας...Καλά αυτός πως κατέβηκε; Με τηλεπάθεια;

' Πάμε για πάγο...' Λέει η Aria και με τραβάει στην κουζίνα...

Κάθομαι στην καρέκλα και κοιτάω το πόδι μου αύριο θα έχει περάσει..Καθώς σκύβει στην κατάψυξη για τον πάγο το τζάμι της κουζίνα σπάει με μια πέτρα που έχει κολλημένο ένα χαρτί επάνω της...Η Aria ουρλιάζει ενώ τα παιδιά έρχονται στην κουζίνα...Έχει γράμματα κομμένα από εφημερίδες και γράφει:

Αυτό που έπαθε ο Conor Θα το πληρώσεις..

L.

'Χέσε τον πάγο...' Λέω θυμωμένος και πάω να βγω από την κουζίνα αλλά το Harry με πιάνει από το μπράτσο κι ψυθιρίζει...

' Εσύ κάνεις συλλογές από τέτοια τώρα γιατί τέτοιο σοκ;'

'Παραλίγο να το δεί η Aria...' Τουυ ξεφουρνίζω και φεύγω προς το δωμάτιο μου....

Μήπως τώρα ξεκινάει ο πόλεμος;

The BetΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα