The Bet

Chapter 42

Μπαίνω μέσα στην κουζίνα φουριόζος...Δεν κοιμήθηκα καλά εχθές...Οι άλλοι ακόμα δεν έχουν ξυπνήσει...Πέρνω ένα ποτήρι και το γεμίζω κρύω νερό...Είμαι πολύ ταραγμένος με τον εφιαλτή που δεν μπορώ καθόλου να θυμηθώ... 

'Καλημέρα και σε εσένα...' Λέει η γυναικεία φωνή από πίσω μου και από την τρομάρα που πήρα το ποτήρι μου έπεσε στο πάτωμα και έσπασε... 

'Δεν σε είδα...' Λέω και γυρνάω να την κοτάξω που κοιτάει τον χαμό που εχώ δημιούργησα... Σκύβω για να μαζέψω και αυτή κάνει το ίδιο...Τώρα την έπιασε η προκομάρα;

' Κάτσε να σε βοηθήσω...' Λέει και μαζεύει χοντρά κομμάτια από γυαλί... Την παρατηρώ... Είχα να την δω από εείνο το βράδυ που έφυγε...Είχα να μυρίσω το άρωμα της από τότε... Μπορώ να πω ότι μου έλειψε... 

'Δεν χρειάζεται...' Λέω εγώ και συναιχίζω το μάζεμα...Ελπίζω μόνο να μην ξύπνησε η Aria από τον πολύ θόρυβο...

' Δεν μου είναι κόπος...' Λέει και πέρνει και τα μικρότερα κομμάτια από το πάτωμα... Γιατί είναι πάντα τόσο ξεροκέφαλι; Γιατί έτσι είναι η Camila...

'Κάνε ότι σε φωτήσει ο θεός και η παναγία...' Παραδίνομαι και μαζεύω ακόμα ποιό μικρά κομμάτια... Δεν περνάει πολύ ώρα και ένα επιφώνημα πόνου ακούγεται από την κοπέλα πίσω μου και γυρνάω να την δω.... Γαμώτο κόπηκε... Από την ξεροκεφαλιά της θα πάει αυτό το κορίτσι...

' Σου είπα γαμώτο να μην με βοήθησεις...' Λέω θυμωμένος και πετάω ξανά τα γυαλιά με ποιό πολύ δύναμη για να την πλησιάσω... Σκατά έγινε το πάτωμα από αίμα και μυκρά κομμάτια γυαλίου... Πιάνω το χέρι της και κοιτάω το σημείο που κόπηκε...

'Γαμώτο είναι πολύ βαθύ...' Συμπερένω και την κοιτάω μα με κοιτάει ήδη...Μόλις τα βλέμματα μας συναντιούνται αυτή αλλάζει κατευθείαν διεύθηνση...Τι να της βάλω άραγε για να μην μολυνθεί;

' Τι γίνεται εδώ;' Ρωτάει κάπως θυμωμένα η Aria όταν μπαίνει στην κουζίνα και με βρέπει να κοιτάω το χέρι της Camila...

' Μου έπεσε το ποτήρι και όπως πήγε να με βοηθήσει κόπηκε...' Λέω απολογητηκά και η Camila με κοιτάει περιέργα αλλά συνεχίζω να κοιτάω τηνAria στα μάτια για να καταλάβει ότι λέω αλήθεια...

'Κάτσε να φέρω κάτι να του βάλουμε...' Λέει βιαστηκά η Aria και κάνει την κίνηση για να ψάξει στο φαρμακείο αλλά η Camila σηκώνεται κάπως τσαντησμένη από την θέση της...

' Δεν χρειάζομαι τίποτα...' Λέει και φεύγει από το δωμάτιο για τον επάνω όροφο...

'Μην σώσεις...' Λέει και η δικιά μου τσαντησμένη και σηκώνομαι και εγώ από το πάτωμα...Ας τα μαζέψει κάποιος με την σκούπα...