The Bet

Chapter 24

Ανοίγω τα μάτια μου κουρασμένα και το μόνο που αντικρίζω είναι ένα κάτασπρο ταβάνι....Πάλι στο νοσοκομείο είμαι; Τον τελευταίο καιρό δεύτερο σπίτι μου έχει γίνει...Κοιτάω δίπλα και στην καρέκλα μου και είναι ο Liam και κοιμάται... Έτσι πρόσεχε και τον Harry; Και τον εμπιστευόμουν... Αλλά για μισό λεπτό εγώ τι στον διάολο κάνω εδώ ξανά; Τι έγινε...Πέρνω το μαξιλάρι από δίπλα μου για να το παιτάξω στο Liam αλλά δεν μπορώ να το κρατήσω...Γιατί είναι τόσο βαρύ; Βασικά νιώθω τα χέρια μου τελείως αδύναμα.... Αφήνω κάτω το μαξιλάρη και αποφασίζω να φωνάξω τον Liam....

'Liam..' Λέω με δυσκολία...Μα καλά τι έχω πάθει; Τι έχει συμβεί; Ο Liam ταρακουνιέται στην θέση του...Ευτυχώς δεν κοιμόνταν βαριά...

' Βρε ποιός ξύπνησε....' Λέει ο φίλος μου και τεντώνεται στην θέση του... Βλέπει κανέναν άλλο στο δωμάτιο που δεν βλέπω εγώ...

' Τι έγινε; ' Ρωτάω εγώ κατευθείαν και με κοιτάει ειρωνηκά...Ξύπνησε ορεξάτος...

' Έγινε ότι νύχτα πήρες το δίπλωμα...Τρακάρατε...' Λέει και τον κοιτάω σαν εξωγιήνος...Ποιοί τρακάραμε; Πως τρακάραμε; Πότε τρακάραμε; Που τρακάραμε;

' Τι;' Μπορεί κάποιος να μου πεί γιατί δεν θυμάμαι καθόλου το συμβάν;

' Ηρέμισε...Δεν έγινε τίποτα σοβαρό...' Λέει μόλις καταλαβαίνει ότι πάω να χάσω τον έλενχο...

' Και εγώ γιατί δεν θυμάμαι καθόλου το συμβάν;' Τον ρωτάω...Έχω πάρα πολλές ερωτήσεις...

' Λογικό...Έπεσες με δύμανη στο τσιμέντο χτυπόντας το κεφάλι σου και έπαθες...Να δείς πως το είπε ο γιατρός....Ααα ναι...κάκωση κεφαλής...' Λέει ενθουσιασμένος που το θυμήθηκε...Κάκωση ποιανής;

' Τι στο διάολο συμαίνει αυτό; ' Ρωτάω μπερδεμένος όσο μορώ...

' Να φανταστείς ήθελα να γίνω ιατρός...Αλλά υπάρχουν τόσες ασθένειες που δεν θα μπορούσα ποτέ να μάθω ή να θυμάμαι...Εδώ καλά καλά δεν μου θυμάμαι της σνέπειες που έχει το δικό σου χτύπημα που δεν είναι και πολλές..Τι θα γινόταν αν είχες πάθει κάτι ποιό σοβαρό και επρέπε να θυμάμαι χάπια και τέτοια;' Αραδιάζει ένα δικό του μονόλογο χωρίς να μου αφήνει περιθώρια να μιλήσω και να μην τοννοιάζει να απαντήση την ερώτηση μου...

' Liam...Τι σημαίνει αυτό που είπεςα' Τον ρωτάω δυνατά για να σταματήσει να μιλάει και τα καταφέρνω...

'Ξέρω εγώ; Ότι δεν θα γινόμουν καλός γιατρός;' Λέει ξαφνιασμένος...Γιατί μπλέκω πάντα με ηλίθιους;