Love me Mr. Assassin (Completed)

Kabanata 53: She's a keeper

Nag angat ng tingin si Elijah ng maramdaman ang pagbaba ng hagdan sina Bella. Titinabi niya ang binabasang dyaryo at tumayo. Ibinulsa niya ang dalawang kamay sa bulsa ng pantalon at hinintay ang dalawang babae. 

"You done?" Tanong niya dito. Tumango lamag sa kanya si Bella bago ibinaling sa likuran ang mga mata kung saan nandoon ang ginang. 

"Thank you. I'll go ahead. Please take care of yourself too." Sabi nito sa ginang bago muling ibinaling sa kanya ang tingin at naglakad palapit sa kanya. "I owe you this one. But I have to go. Thank you." Sabi naman ni Bella sa kanya bago naglakad papuntang pintuan ng mansion. 

"You can stay here for all you want Ysa. You're safer here." Pahabol niyang sabi. Natigil naman si Bella sa paglalakad. Itiniagilid nito ang ulo pero hindi siya hinarap. Umiling iling pa ito bago nagsalita. 

"Thank you for the offer and concern, but I can handle myself. I hope, this will be the last time we'll see each other. Van will not like this. Magagalit siya sa akin." Napamura siya sa narinig mula kay Bella at mabibilis ang hakbang na nilapitan ang dalaga. Hinigit niya ito sa may braso at pilit pinapaharap sa kanya pero tahimik lamang na iniiwas nito na magtagpo ang kanilang paningin. 

"Fuck it Ysabella. Iniwan ka na niya. Pinagkatiwala ka na niya sa akin. Isn't that enough reason to make you stay? Wala na siyang balak na balikan ka.!" Sigaw niya sa dalaga. Napapikit naman si Bella. Natulala siya ng makita na may bumagsak na luha sa magandang mukha ng dalaga. Nakapikit pa rin ito at humikbi. "Tang ina!" Mura niya bago bahagyang lumayo. Napatingin siya sa ginang na nasa hamba ng hagdanan. Malungkot itong nakatingin sa dalaga. Naikuyom niya ang kamao bago muling bumagsak ang mga mata sa humihikbi ng si Bella. 

"I love him so much, and it hurts that I can't even be with him. I know our love is too dangerous. But I don't care. I just don't care. He loves me Elijah, that's why he is doing this. I've never love like this. It's all new to me. At ang sakit sakit na. Ang hirap hirap na pero ayokong sumuko. Alam kong nasasaktan siya at nahihirapan pero hinding hindi niya ako makakayang iwan. Alam ko, hindi niya kaya yun." Pagkasabi nito sa kanya ay napasalampak na ito sa may sahig. Agad niya itong dinaluhan at niyakap ng mahigpit. "Mahal ako ni Van, Elijah. Mahal na mahal niya ako." Hagulgol nitong dugtong. Parang pinipiga ang puso niya sa mga naririnig. Nanikip din ang dibdib niya dahil sa sobrang sakit na nararamdaman. He loves Ysabella so much but he knows he doesn't own her heart. 

"Shh. Stop crying baby. Shh." Pagtatahan niya sa dalaga. May bumagsak na ding luha sa gilid ng kanyang mata kaya naman pinili na lamang niyang tumingala. Ilang minuto din niyang hinyaang ganoon ang dalaga. Namalayan niya na lang na tumigil na ito kaya napahiwalay siya bahagya upang silipin ito. Doon niya napagtantong nakatulog na pala ito sa kakaiyak. Marahil sa pagod na din dahil sa sobrang pag iyak. Napatingin ulit siya sa nakatayo pa ding ginang. "She needs him. Who am I to stop their love?" Malungkot niyang litanya sa ginang. May namuong luha sa mga mata niya. Ibinaling niya ang tingin sa nakatulog ng dalaga at niyakap ito ng mahigpit bago hinalikan sa noo. "I love you so much, but I want you to be happy. And he is the only one who can do that." Bulong niya sa natutulog na dalaga bago binuhat ito. 

Nang maihiga niya sa kama ang dalaga ay lumbas siya ng mansion. Hindi nga siya nagkamali sa nasa isipan. Dahil sa di kalayuan ng mansion ay ang nakatayong si Van. Madilim ang aura nito kahit nasa malayo. Pero kahit ganoon ay kitang kita din niya ang lungkot sa mga mata nito. Suminghap siya upang pigilan ang nagbabadyang luha sa mga mata niya Nasasaktan siya para sa dalaga at kahit pa gusto niya iyong gamutin ay alam niyang hindi siya ang makakagamot dito. Lumabas siya sa mansion. Agad namang yumuko ang mga tauhan niya ng makita siya. Tumango lamang siya sa mga ito. Naglakad siya palapit sa binata. At ng marating ang kinatatayuan ng binata ay nangapamulsa siyang tumigil sa tapat nito. His eyes are dark as his. Parehong gusto at handang pumatay. 

"You are one lucky bastard." Gigil na gigil niyang salita kay Van. "Ang swerto swerte mo. Ikaw ang mahal ng babaeng mahal na mahal ko. Tang ina mo." Dugtong pa niya. Umigting ang panga nilang pareho. Bumuntunghininga at umiling si Van. 

"Yes I am. But she can't be with me. So I'm giving her to you. Our love? It's poisonous. Masasaktan siya. Mapapahamak siya kung kaming dalawa ang magsasama. At kung ako din lang ang magiging sanhi ng kapamahakan niya, ay di bale ng mawala siya sa akin. She deserves a life. She deserves to live and see the world." Halos pabulong na lamang na sabi ni Van. Pumikit ito at kumuyom ang kamao. " I am a full blooded assassin. I let violence rule over me not wanting to know the real meaning of love. I killed millions of people and continued creating my own world in darkness. I feel no pain, no affection and no mercy to anyone,but  she came, perfectly built me into someone I never even expected to be. She made my life more meaningful, carefully caressing me in times of trouble and hate. A woman combined with an arrogant look and sophistication on her face, the woman I love and will always cherish the most. I give her my all and I'm giving up everything I have just to be with her." Namula ang ilong at pumungay ang mga mata ni Van. Kumuyom pa lalo ang kamao nito at umiling iling na ipinagpatuloy ang sasabihin. "But life is too cruel for me. I wanted to hold her close in my arms but I don't want to see her in danger because of a selfish and undeserving man like me, she's my love, my life. My other half. But damn it! I can't risk her life. I can't." Nanghina ito sa sinabi.

"I'll help you with that. Just keep her. You are stupid Flabella. Kahit pa iwan mo siya hindi pa rin magiging ligtas si Ysa. Kakabit na yata ng pangalan niya ang panganib.  Huwag kang magdesisyong mag isa. Relasyon ninyo yang dalawa. Huwag mong solohin, tanga. She's a keeper Flabella."