Love me Mr. Assassin (Completed)

Kabanata 35: Back to darkness

"He killed the only happiness I have. And so I will do the same." Dagdag na sabi ng kanyang ama bago siya iniwang mag isa doon. Nagpabalik balik siya at napasabunot ng buhok sa matinding prustrasyon.

"No. No. That can't be. Hindi. Hindi yun totoo." Napaiyak siya sa sobrang magkahalong galit at pagkalito na bumalot sa kanyang dibdib. Napasuntok siya sa may mesa at yumuko. "Magbabayad ka Gustavio. I will do everything just to kill you!" Nanggagalaiti niyang sabi bago umalis sa mansion.

"Where are you going?" Bigla ay tanong ng kanyang ama ng makasalubong niya sa veranda ng mansion. Dire-diretso lamang siyang naglakad patungo sa bigbike at naghelmet.

"I'm going to kill someone." Madilim ang aura niyang sagot.

"She will hate you if you kill him. Are you sure about this now?" Alam niyang nakangisi ang ama niya kahit pa hindi ito tignan.

"That's my own problem. Not yours." Simpleng sagot lamang niya bago tuluyan ng umalis.

***

"I had fun. Really. Thank you." Nakangiting sabi ni Bella sa dalawang kapatid ng makauwi na sila.

"Nah. That's nothing. You deserve to enjoy it anyway." Saad naman ni Paul. "And by the way Katnis,." Tawag nito sa kapatid na isa. Napasulyap naman ang huli sa kapatid.

"Yeah?" Tamad na sagot nito.

"Thanks for losing the game. There would have no pizza without you lil sis." Tatawa tawang sabi ni Paul. Nagdirty finger naman si Katnis.

"I don't have the time to make some jokes with you kuya. So just enjoy laughing like crazy. I am so tired. Damn. Believe me, I will no longer go hiking with you both. And. Of course, definitely, no treat at all too. Bye. Gotta taka a shower." Pagod na pagod na saad ni Kantis. Nagkatinginan naman sila ni Paul at sabay na natawa. Iritado lamang na inirapan sila ni Katnis bago tuluyan ng umakyat.

"You need to rest also Bella. Madami ka pang dapat malaman sa pamilya natin bukas." Nakangiting sabi ni Paul sa kanya. Nginitian lamang niya ito at iniwan na sa sala para pumunta sa kwarto.

Nang makapasok ay agad siyang napatingin sa camera na nasa taas.  Nagbabasakaling pinagmamasdan siya ni Van. Bumalik nanaman ang lungkot at sakit sa kanyang dibdib.

"Why did you leave Van?" Mahinang usal niya. Napahawak siya sa pisngi at mabilis na pinunasan ang luha niya. Umiiyak na pala siya. Napailing na lamang siya at malalim na napabuntunghininga.

SAMANTALA, mabilis ang pagpapatakbo sa motor ang ginawa ni Van papuntang mansion. At ng malapit na siya doon ay natanaw niya sa may veranda sa kwarto nito ng mansion ang dalaga. Mabilis niyang inihinto ang sasakyan at lihim na sinulyapan ang dalaga.

"I love you. But I hate your father. I hope you will not hate me if I will kill him." Nag igting ang panga niya pagkaalala ang mukha ng ama ni Bella.

"You must be brave enough to come back Flabella." Bigla ay may nagsalita sa likuran niya. Inihanda niya ang baril sa may pantalon niya bago bumaba ng motor at hinarap ang lalakeng nagsalita. Hindi na siya nagulat ng makita niyang madami itong kasama. Napangisi siya.

"I am. After all. I am the son of your greatest enemy, Gustavio." Ngisi niyang sagot sa matanda. Napatawa naman ang matanda sa huli.

"So, I can say by now. You already know the reason of this war between your family and mine."  Pagkumpirma nito sa kanya. Naikuyom niya ang kamao at mahigpit na hinawakan ang baril sa isang kamay. Mabilis niyang pinataob ang mga kasama nito ng walang kahirap hirap. Naligo sa sariling dugo ang mga tauhan nito. Nakatagilid ang mukha ng matandang don pero may ngisi pa rin sa mga labi. Tinignan nito ang mga tauhan bago siya tinignan.

"Welcome back Flabella." Mukhang masayang sabi pa ng matanda sa kanya dahilan para mapaawang ang labi niya. Nginisihan siya ulit nito. "You really think you are smarter than me? Well. Better think twice Flabella. Look behind." Nakakalokong saad nito. Nakakunot noo siyang napatingin sa likuran at ganoon na lamang ang gulat niya ng makita ang gulat na gulat na si Bella. Basa ang mukha ng dalaga. Halatang umiiyak. Nakahawak ito sa may bandang dibdib. Bigla ay nanikip ang kanyang dibdib ng makita sa ganoong sitwasyon si Bella. Akmang lalapitan na sana niya ito ng umiling sa kanya si Bella.

"I. I know you are a killer. And that. That you are capable of killing anyone. But. But I didn't know you are capable of doing it this bad." Nanginginig sa galit na sabi ni Bella sa kanya. Kinabahan naman siya ng makita ang galit na iyon sa mga mata ng dalaga kaya mabilis niyang nabitawan ang baril na hawak at akmang lalapitan na talaga sana ito ng sumigaw ito. "I told you to not come nearer! If something happens to my father or any of my family Van Andreigh. I will surely hate you forever! Remember that. I will hate you!" Sigaw nito sa kanya bago siya tinalikuran at tumakbo. Nanginginig siya pero mabilis niyang hinabol ang dalaga at niyakap mula sa likuran nito.

"No. No. Please. Don't hate me. I love you so much baby. Please don't ever hate me." Naiyak niyang sabi habang pilit na isiniksik ang mukha sa leeg ng dalaga.

"Bitawan mo ako." Matigas na utos nito pero hindi niya sinunod ang dalaga.

"Your father killed my real mother Katherine." Paos niyang sabi. Naramdaman niya ang pagtigas sa kinatatayuan ni Bella.

"That's not. True." Nanghinang sabi nito sa kanya. "Bitawan mo ako. I don't want to hear any of your lies anymore. I am done with you Flabella." Humigpit lalo ang pagkakayakap niya ang umiyak na siya lalo dahil sa narinig.

"Please. Don't let me go. I maybe a killer. An assassin. But I am not a liar Ysabella. Especially not when it comes to you. Please believe me." Nanghina niyang sabi pero parang walang narinig si Bella. Ito na ang umalis sa yakap niya. Wala siyang nagawa dahil sa nanghina na siya. Aalis na sana ang dalaga pero natigil ito bigla at nagsalita pero hindi ito nakaharap sa kanya.

"From now on. I am your enemy. I will learn everything just to pay back. I will kill your father Flabella. So watch out." Malamig na banta nito sa kanya.

"No. You can't do that. You love me! Right?" Pahabol niya.

"And you really believed that? Huh. Kawawa ka naman. I don't love you. I made you a bait for my revenge. That's the truth. Afterall, I am the daughter of your greatest enemy, remember?" Panggagaya pa nito sa kanya.

"That is not true! You love me. I can feel that." Sigaw niya dito.

"Tsss. Pathetic." Iyon lamang at iniwan na siya nito.

"I will kill you Gustavio. And I don't give a damn if she will hate me forever. She doesn't love me huh? I don't believe her. I will get her back. That's for sure. So I'm warning you. You better keep your daughter away from me. You better be. And hell yeah. I am back. Thank you for welcoming me back. It's nice to be back. Back into darkness. Killing is my hobby. And you are my main target." Mapait niyang sabi sa matanda ng magtama ang mga mata nila. Pinaharurot niya ang motor at iniwang mag isa si Gustavio doon.