Kabanata 22: Getting to know each other's real side

3.9K 91 0
                                    

She woke up by a light kiss on her cheek. She opened one of her eyes only to see the sweet grin of Van.

"Good morning sweet cherry." Bati sa kanya ni Van pagkatapos siyang halikan ulit sa pisngi bago isinandal ang ulo sa headboard pero nakatingin pa rin sa kanya.


"Good morning." Tingala niya ito pero muling isiniksik ang sarili sa binata at muling ipinikit ang mga mata. Niyakap naman siya nito kaya palihim siyang napangiti. Hinalikan siya nito sa kanyang buhok. Nasa ganoon silang sariling mundo ng marinig nila ang magkakasunod na katok. Tamad niyang iminulat ang mga mata pero hindi naman siya tumayo para pagbuksan iyon.


"Don't move. I like this part. Don't spoil my day." Sabi sa kanya ni Van. Muli, ay napatingala siya at tipid na nginitian ito.

"I'm not flabby. I'm enjoying this little craziness going on between us today. Let them knock." Natatawa niyang sagot.

"I told you to stop calling me flabby! Asar ka din talaga no?" May inis na mahihimigan sa boses ni Van. Napahalakhak naman siya at umayos para umupo at magtama ang mga mata nila.


"But I like that name. I like calling you Flabby. Why? Ayaw mo?" Nakangisi niyang pang aasar. Humugot naman ng malalim na hininga si Van at mariin na pumikit halatang pikon na.

"Stop calling me that. Yes. I don't like it. Ano ako flabby bird? Yung larong kina adikan ng mga tao?" Inosenteng sagot nito. Ni hindi pa nga sigurado ito sa sinabi. Napanganga naman siya sa sinabi ng binata pero maya maya ay napabunghalit na siya ng tawa. "Hey what?" Inis na tanong nito sa kanya ng makita siyang tawa ng tawa.

"Gosh. Ang bobo mo! Flabby bird? Tanga flappy yun. Flappy!" Tatawa tawa niyang pang aasar sa binata. Tahimik namang nakatitig na lang sa kanya si Van habang tumatawa pa rin siya. Nang mapansing wala na yatang balak magsalita ito ay natigil na siya sa kakatawa at medyo naasiwa na sa klase ng titig na ipinupukol sa kanya nito. Napatikhim siya at napangiwi. Maya maya ay ito naman ang tumawa at siya naman ang nanitig.

"Ganon ba? But that was close, at least!" Nagkamot pa ng ulo ito. Laglag panga siya ng marinig ang sabi nito sa kanya pagkatapos. Nang maka recover na siya ay wala sa sariling binatukan niya ito. "Ouch! What the?" Natigil sa pagtawa ito at napalitan ng inis dahil sa pambabatok niya.


"Para kang tanga. Bobo ka na nga. Slow mo pa. Kawawa ka namang nilalang. Siguro nagsisi ang ina mo noong isilang ka noh?" Nagtataka niyang tanong. Pinantaasan naman siya ng kilay nito pero maya maya pa ay tumawa nanaman ito kaya nairita na siya at akmang iiwan na sana ang binata pero mabilis siyang nahawakan sa kamay niya ng tatayo na sana siya.


"Where do you think you're going sweetie?" Nakangisi nitong tanong sa kanya. Plastic naman siyang ngumiti at sinagot ito.

"Kanina, natutuwa pa ako sa katangahan mo, pero ngayon naumay na ako. So let go of my hand. I'll open the door. They won't stop on knocking, and you know that." Pagbabago ng desisyon niya.


"Ang bilis mo namang magsawa at mag iba ng desisyon. Kanina gusto mo lang akong kasama buong araw, ngayon ayaw mo na? Babe, it hurt!" Mahinang binugbog pa nito ang dibdidb nito na parang nasaktan nga.

"It hurt mo mukha mo. Let go of my hand so I can open the damn door Flabby." Nakangisi niyang sabi. Ngumuso naman ito at umiling iling na parang bata.

"Ayaw." Sagot nito at hinatak siya bigla kaya napahiga na siya. And worse on top of the guy. "Ah. This is the best morning I've ever had." Nakangiting pikit na sabi nito. Napatitig naman siya sa mukha ng binata. Maya maya ay nagmulat ito ng mata kaya nagtama ang paningin nila. "You are so beautiful kahit pa na...." Pambitin nitong sagot at inilagay sa kanyang tenga ang takas niyang buhok.

"Kahit pa na ano?" She asked out of the blue.

"Kahit pa may muta ka. Ang laki." Then he burst out laughing. Pinagbabayo naman niya ito sa inis. Halos mangamatis na din ang pisngi niya sa sobrang hiya. Mabilis siyang tumayo pagkatapos at pumunta sa may salamin malapit sa walk in closet.


"Bella. Van. Are you there?" Tawag na sa kanila ni Xy mula sa labas. She knew it, it was her. Akmang aalis na sana siya doon pero naharangan na siya ni Van. Mabilis na tinakpan nito ang bibig niya at mabilis na ipinasok sa closet. Narinig niya ang pagbukas ng pintuan ng kanilang hotel room.

"Shhh. Don't say a word or I'll seal it with a kiss." Bulong nito sa kanya.

"Bella, Van?" Muling tawag ni Xy.


"X they are not here. Maybe nasa baba na sila. Tara na?" Narinig nilang aya ni Axelle sa dalaga. Pagkatapos noon ay narinig na lamang nila ang pagsara ng pintuan. Tinanggal naman na nito ang kamay na nakatakip sa bibig niya.


"What the hell is your problem?" She asked and hissed. Napatingin naman ito sa kanya pero nagkibit balikat lamang ito at ngumingsi sa kanya bago iniwan siya doon sa closet. "Hey! I'm talking to you." Pahabol niyang sabi. Natigil naman ito sa paglalakad at nakapamulsang hinarap siya at nilapitan.


"I want to spend the whole day with you. And not with them. Gusto kong nasa akin lang ang atensyon mo ngayong buong araw na ito. Sweetie, this is our last two days in Maldives, and I want to have our last two days here be memorable. Just the two of us. Taguan na natin muna sila. I planned this vacation for us. Not for them. Supposedly, isang week tayo dito pero may nangyaring gulo eh. Bwisit diba? I want to know more about you." He said sexily.

"Okay. Call. Let's get to know each other's real side then." She said playfully and smirked after. Napangisi din si Van gaya ng klase ng ngisi niya.


"This is now my real side honey. And you know more about it later. But for know, I am dying to kiss you." Nakatitig na ito sa labi niya.


"Then do." She said biting her lower lip after.

Love me Mr. Assassin (Completed)Where stories live. Discover now