Love me Mr. Assassin (Completed)

Kabanata 32: Don Gustavio

"You ready?" Tanong ni Van sa kanya sa loob ng sasakyan. Hinawakan nito ang dalawang kamay niyang nasa hita niya. Napatingin naman siya sa binata. "Don't be afraid. I'm here with you. I'll protect you." Siguradong sabi pa ni Van sa kanya.
.
.
.
.
.
.
.
"Is he not dangerous?" Nanginginig na tanong niya sa binata.
.
.
.
.
.
.
"He is. But he loves you, that I assure you. He won't do such thing that will hurt you." Sagot naman nito sa kanya. Muli siyang napatingin sa harapan ng malaking gate ng mansion kung saan nila makikilala ngayon ang tunay niyang ama.
.
.
.
.
.
"But he's a killer." Malamig na sagot niya.
.
.
.
.
.
"I am too. But why are you not afraid of me?" Sagot din naman ni Van. Napatingin siya sa binata.
.
.
.
.
.
"Because you are different." Sagot naman niya. Napailing naman si Van.
.
.
.
.
.
"You are living in a dangerous world, surrounded by dangerous people Katherine. Your father is a Mafia and so do my blood. We're no different from each other. We kill people, see blood stains in our skin, have no mercy to people we kill, and I am aware of that. Try to open up your eyes and you will see how dirty this man you are with. But despite of that, this man is in love with you, and that man inside that house? He loves you too. A parental love that every person wants to have. You are lucky to have a father who, despite of his strong personality and dangerous life, has still the capacity to love his children. Unlike me. You told me you want to know him right? Then here we are now babe. Try to get to know him." Nakangiting pahayag nito sa kanya. Napalunok naman siya at napatango na lamang. She somehow realize that Van is right. Lumabas sila ng sasakyan. Agad na hinawakan ni Van ang kamay niya ng magtabi sila. Bigla namang bumukas ang malaking gate hudyat na alam na ng Don ang pagdating nila. "Breath in. Breath out. Relax. I am here." Pagpapakalma ni Van sa kanya. May dumating na magarang cart at doon sila sumakay. Nakarating sila sa loob ng mansion pero wala pa ang don. Tanging bulto lamang ng matangkad na lalake at isang babae ang nadatnan nila sa malaking sala ng mansion. May mga katulong din sa tabi at mga naka pormal ang suot na mga lalake.
.
.
.
.
.
.
.
"So you are my sister huh?" Sarkastikong sabi ng babae noong makaharap na siya. Hinawakan naman nung lalake sa braso ang babae. "Don't try to stop me Paul." Mahinahon pero mabagsik at nakakatakot na saad nito sa binata.
.
.
.
.
"She's innocent Katnis. Wala siyang ideya kung sino talaga siya." Madilim na sagot nung binata. Napaharap naman ang dalaga sa lalake.
.
.
.
.
.
"Innocent or not, she still has connections with that guy!." Biglang humarap ito sa kanilang dalawa ni Van. Napatingin naman siya kay Van na madilim na din ang aura. Litong lito siyang napatingin sa dalawang taong ngayon lamang nakita.
.
.
.
.
.
.
"Who are you?" Nanginginig niyang tanong. Napataas ng kilay yung babae at nangapamulsa naman yung lalake. Nagtitigan silang tatlo bago binasag ng binatang nagngangalang ang katahimikan at tensyon sa pagitan nila.
.
.
.
.
.
"We're your siblings Ysabella. You are a Madrigal." Mahinahong sagot nito sa kanya.Napaikot naman ng mata yung Katnis.
.
.
.
.
.
"I just told you that I am your sister. Duh?" Masungit nitong sagot na siyang nagpataas ng kilay niya. Bigla ay nawala ang panginginig niya at napalitan iyon ng pagkataray niya.
.
.
.
.
.
"Oh I am sorry if I didn't acknowledge you as my sister. Did it hurt your ego?" Mataray niyang sagot. Napaangat naman ang sulok ng labi ng dalaga sa huli. She knows, she got her in there.
.
.
.
.
.
.
"Just exactly what I want for a sister. Welcome home ate." Finally she recognized her as her big sister. Nilapitan siya nito at niyakap. Nakaramdam siya ng tuwa sa kanyang dibdib dahil sa wakas, ang pamilyang matagal na niyang hinahanap ay nasa harapan na niya mismo. Humiwalay siya ng yakap at nakangiting tinitigan ang kapatid. "Ang tagal ka ng hinahanap ni dad." Naiiyak na sabi ni Katnis.
.
.
.
.
.
"Welcome home Ysa." Bagama't seryoso ang mukha ni Paul ay makikitaan mo pa rin naman ng sinseridad sa boses nito. Nginitian niya lamang ang kapatid na binata
.
.
.
.
.
"Is he really your boyfriend?" Bulong ni Katnis sa kanya. Napatingin  naman siya kay Van na seryoso pa ring nakatingin sa kanila.
.
.
.
.
.
.
"Yeah." Maiksing sagot lamang niya.
.
.
.
.
.
.
"Seriously? But he's an enemy ate." Kunot noong sabi ni Katnis. "But, he's hot." Napahagikgik na dugtong nito. Amuse namang napatingin siya sa kapatid.
.
.
.
.
.
"Anak." Napatingin silang lahat bigla sa pinanggalingan ng boses na iyon. Mula sa dulo ng hagdan ay nakita niya ang isang gwapong matanda. Namumula ang mga mata nito habang pababa na siya ng hagdan. Pinakiramdaman niya ang sarili kung may takot ba siyang naramdaman. Pero wala. Kaya naglakad siya papalapit sa ama hanggang sa mag abot na sila.
.
.
.
.
.
.
"Don." Napayuko siya. Iniangat naman nito ang mukha niya.
.
.
.
.
.
.
"I am so happy seeing you finally home hija." Niyakap siya nito pagkatapos. Makalipas ang ilang minutong katahimikan ay nadako ang mga mata ng don kay Van. "Flabella." Kalmado pero may mahihimigang panganib sa boses ng don.
.
.
.
.
.
"Sir." Magalang namang sabat ni Van. Malamig ang aura nito pero may respeto pa rin naman sa matanda.
.
.
.
.
.
"I guess you already know what to do after sending my daughter here." Malamig ding sagot ng matanda. Napaangat siya ng tingin sa ama. Bigla ay nakaramdam siya ng hindi maganda. Nagkatinginan sila ni Van pagkatapos. Napansin niya ang pag igting ng panga ng binata at pagkuyom ng kamay nito.
.
.
.
.
.
"Yeah. But I am not obligue to do it." Matigas na sagot ni Van.
.
.
.
.
.
.
.
"But you have to. She's no longer under your territory." Halakhak na sabi ng don.
.
.
.
.
.
.
"You're not actually doing what I have in my mind." May hinala na niyang sabat. Napatingin naman ang don sa kanya.
.
.
.
.
.
.
"Whatever you have in mind. That's what I am doing now my daughter." Malungkot na sagot ng ama.
.
.
.
.
.
.
"No. Hindi mo gagawin yan.!" Nanggagalaiti niyang sagot. May humawak naman sa magkabilaang braso ni Van kaya siya ang nataranta. "You can't do this to me. Ni hindi pa kita kinikilalang ama! Ni hindi pa kita tinawag na papa. You cannot do this to me sir. Please. Don't take him away from me. I love him." Napaiyak siya. Galit at pagsusumamo ang bumalot sa puso niya.
.
.
.
.
.
.
"You can't fall in love with an enemy Ysabella." Maawtoridad na sabi ng don na ikinakulo ng dugo niya.
.
.
.
.
.
.
"I thought you're different! It was a mistake coming here. If you cannot accept Van. Then will leave now. Thank you for your time father but we need to go." Malamig niyang sabi pero bago pa man siya makalapit kay Van ay pinigilan na siya ng binata at maging ang mga tauhan. Gulat siyang napatingin kay Van.
.
.
.
.
.
.
"This is for your own good Katherine. I am so sorry. But he is right baby. Goodbye." And with that, he left her. Tigagal siya sa sinabi ng binata sa kanya. Hindi niya inaasahang magagawa iyon ni Van sa kanya.
.
.
.
.
.
.
"What the hell Flabella! Come back here you idiot! You promised! You promised." Hindi na niya matuloy tuloy ang sasabihin dahil sa panghihina. Napasalampak siya sa sahig. Agad naman siyang dinaluhan ng kapatid na babae. Narinig niya pa ang usapan ni Paul at ng don pero hindi niya iyon pinansin.
.
.
.
.
"Sabi mo hindi mo aalisan ng karapatang maging masaya si Bella sa kanya." Matatag na tanong ni Paul sa ama.
.
.
.
.
.
"That was a lie Paul. A lie that you should have known before you believed in me. You know I will do everything in my power to get my family back. Ayaw kong may koneksyon ang isa sa inyo sa mga kaaway natin." Matapang na sagot naman ng ama. "And i promise to get your mother back before the Flabella's lay a finger on her." Malamig nitong dugtong bago sila iwan sa malawak na sala ng mansion.