BEŞİK KERTMESİ 2 'Mafyanın Gelini'

Bölüm 3 'Katil'

Kafenin arka kapısından çıktık. Beren hala şaşkındı. Fakat adımlarıma ayak uydurmuş ses çıkarmıyordu. Arka yoldan sokağa girip ana caddeye çıktık. Otobüs beklerken hala tedirgindim.

"Çıktığımızı fark etmiş midir acaba?" dedi Beren beni düşüncelerimden sıyırarak.

"Eğer kafenin içinde oturuyorsa fark etmiştir?"

"Kim peki bu Simay? Seni kim neden takip ediyor?"

"A-altan olabilir..."

"Altan mı?"

"Evet"

"Gördün mü onu?"

"Okula geri döndü"

"Nasıl ya?"

Duraktaki oturaklardan kalkan teyzelerin yerine oturdum. Derin bir nefes alıp:

"Dahası da var... ben onunla soyunma odasında kaldım"

Beren gözlerini kocaman açarak yanıma oturdu.

"Y-yağız neredeydi?"

"Yağız yoktu... yağız'ı arıyordum soyunma odasına indim ve koridordan ses gelmedi başta kimse yok sandım daha sonra... soyunma odasının kapısı açıldı ben... Yağız sanıp odaya gittim meğer Altan varmış beni içeri çekti ve... k-kapıyı kilitledi"

"Sana bir şey yaptı mı?"

"Hayır sadece 'can istiyorum' dedi ve kapıyı geri açtı... Bu sefer Altandan 2 kat korkuyorum... çok farklı olmuş farklı bir şey var bence Beren"

"Yağıza anlattın mı sen olanları?"

"Hayır anlatamam anlatırsam ne olacağını gayet iyi biliyorum çünkü... Altan kötü... fakat Yağız ondan daha kötü"

"Bu ikisinin karşılaşmaması gerek o zaman"

"Bu yüzden engelleyeceğim aksi halde işler iyice karışacak ki evliliğimize bu kadar kısa zaman kalmışken Yağız'a bir şey olsun istemiyorum"

"O var birde..."

"Ay sayıyorum şuan"

"Kaç ay kaldı?"

"Yaklaşık 6 ay kadar belki daha az da olabilir bu benim tahminim tabii Yağız belki erkene almak ister"

"Birkaç ay sonra gelinlik de bakacağız..."

Yol boyu neyi mi konuştuk? Yağız ile nerede evleneceğimizi, nerede yaşamak istediğimi, kaç çocuk istediğimi... inanın konu oraya nasıl geldi bilmiyorum. Bu konular elbette bir gün konuşulacak. Sadece biz Beren'le bunu erken konuşmaya başlamıştık. Yukarı da saydığım kriterlerden aslında Yağız'ın haberi yok. Nerede yaşamak istediğimizi konuşmadık ya da kaç çocuk istediğimizi... sadece ben düşündüm belki de ... Yağız hiç düşünmemiş olabilir. Fakat bu hiç düşünmeyeceği anlamına da gelmez.

Eve vardığımız da neyse ki o arabayı tekrar görmedik. Kendimi yatağa attım. Gözlerim yine uykuya yenik düşmüştü.

"Ayrılmalıyız"

"Ne?! Neden??"

"Çünkü ben kötü bir adamım ve senin canın tehlikede"

"H-hayır gidemezsin!" ağlayarak ona daha sıkı sarıldım. İki koluyla beline sarmış olduğum kolumu zorla kendinden ayırdı.

"Bu ilişkinin sonu belli Simay!" bana düz bir şekilde bakıyordu.

"Y-yağız!!! GİTMEE!" gözlerim karararak yere oturdum. Tek duyduğum dalga sesleriydi. Artık hiçbir şeyi görmez oldum.