O BENİM ABIM

BÜYÜK SAVAŞLAR BÜYÜK AŞKLAR

"Zeyşan abla bi sorun yok değil mi?"

"Yok yok merak etmeyin siz hazırlıklara devam edin"dedikten sonra Büşra'yı da tutup odaya doğru ilerledim.

Annem ve yengem öylece bize bakıyorlardı.

"Tamam hanımlar olay gördüğünüz üzere merak edilen sonuç yukarıdan çıkacak " dediğimde Büşra

"Özür dilerim" demişti yengem ise dolmuş gözlerle yanımıza gelip Büşra'nın elini tutmuştu ve

"Asıl ben özür dilerim kızım... Her şeye göz yumduğum için özür dilerim ailene zarar verirken engelleyemediğim için özür dilerim" diye ağlamaya başladığında Büşra'da ağlıyordu.

"Ben gerçekten çok pişmanın kocamın dediklerine kandığım için çok pişmanım böyle olacağını bilmiyordum. Sen gerçekten iyi bir kızsın "

"Böyle yapmayın lütfen" diye bilmişti ancak ikiside oldukça kötü gözüküyordu. Annem yengemin yanına gelip onu teselli edip sandalyeye oturttu.

"Belli ki çok şeyler yaşanmış iki taraf arasında ama size söz veriyorum her şey düzelecek merak etmeyin"

"Büşra kızım ne olursa olsun seni mutlu edeceğim sen benim kızım oğlumun nişanlısısın" diyen yengeme Büşra ufak bir tebessüm ile cevap vermekle kalmayıp sıkıca sarılmıştı.

"Tamam her şey düzelecek onlar yukarıda birbirini yiye dursun boş verin bizim işimiz çok unutmayın ben evleniyorum" dediğimde hepsi gülmeye başlamıştı. Sinir olmuş numarası yapıp

"Bu kadar mı kurtulmak istiyorsunuz benden bare ben gittikten sonra gülün" deyip arkamı döndüğümde hep birlikte gülmeye başlamıştık. Biz yarın için konuşurken yengem odadan çıktı ve

"Benim bir işim var hemen gelirim" dedi.

***********************************

"Demir her şeyi anlatıyorsun sende bir daha ağzını açarsan koca adam demem döverim !" dediğinde herkes susmuştu konuşma sırası bendeydi

"Senin bu oğlun katil neden biliyor musun çünkü o bir aileyi yok etti."

"Sanki sen hiç yapmadın bunu bir sürü insanın canını aldın unutma"

"Unuttuğumu düşünüyorsun ama yanlış her gece vicdan azabı çekiyorum. Töre denen bu lanet kurallar yüzünden hepsini öldürmek zorunda kaldım evet ama senin ki çok farklı onların hiç bir suçu yoktu! Onlar masumlardı dede! Onlar Mardin'de bile değillerdi. Onların hiç bir suçu yoktu. Sadece aşık oldum diye sevdiğim kızın bütün ailesini yok etti. Üstüne yetmiyor hala sevdiğim kızı tehdit ediyor"

"Evlat bunlar doğru mu?"

"Baba sandığın gibi değil..."

"Doğru dede lanet olsun ki doğru ve ben hiç bir şey yapamadım! Sevdiğim kız acı çekerken sadece seyrettim" diye bağırıp yanımdaki sandalyeyi fırlattım. Dedem şaşırmışça bana bakıyordu. İlk defa beni böyle görüyordu. Amcam hemen yanıma gelip beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Yeter!" diye bağırdı dedem

"Biri adam akıllı anlatsın şu olayı yoksa hepinizi öldüreceğim koca adamlar oldunuz hala bana muhtaçsınız!"

"Baba ben kendi doğrularımı yapmam gerekeni yaptım onu kurtarmıştım ama o yine o kıza gitti" diyerek su üstüne çıkmaya çalıştığında daha da sinirleniyordum artık amcam kolları ile beni tutuyordu. Birden kapı açılınca herkes oraya odaklandı gelen annemdi.

"Bey yeter artık! Hatanı kabul et ben bu vicdan azabı ile daha fazla yaşayamam. Babacım ben her şeyi anlatmak isterim."

"Seni dinliyorum gelinim"