Finding Miss Unknown [Completed&Revising]

CHAPTER 33

A/N

Support this story by clicking "VOTE". Enjoy reading!! ^___^

CHAPTER 33

-------------

Nabawasan ang mga araw ng pagkikita at paglabas nina Drix at Lorraine. Naging abala ang binata sa pakikipagnegosasyon sa bagong kliyente ng kanilang kumpanya. Nawalan man ito ng oras para personal na makapiling ang dalaga ay hindi naman nya nakakaligtaan na tawagan o di kaya’y padalhan ito ng mensahe.

Mahigit isang linggo na rin ang nakalilipas mula nang magsimula sila sa kanilang practicum sa kumpanya.

Kahit pa anong iwas ni Drix sa dating kasintahan ay hindi maaaring hindi magkrus ang landas nila. Sa iisang opisina lamang kasi sila nilagay ng ama. Tulad ng dati ay kinakausap lamang nya ito tungkol sa trabaho.

"Aldrix, we have to meet Mr. Chua this afternoon." ani ni Bianca.

"Sige," tugon sa kanya ng binata. Nakaharap sa nakabukas na laptop computer. Ni hindi manlang ito nag-angat ng mukha.

Dinampot ni Bianca ang handbag sa kanyang lamesa at tahimik na lumabas ng opisina. Nagmamadali syang nagtungo sa ladies room at nagtuloy sa loob ng cubicle. Hinayaan nya ang mga luhang kanina pa pinipigil.

Pakiramdam nya ay isa lamang syang hangin. Hindi sya kinakausap ng binata at kung sagutin man sya ay napakatipid.

"You’ll love me again, Aldrix."

-------

Nakagawian na ni Lorraine na magpunta sa bagong bukas na coffee shop ilang kalye lang ang layo mula sa exclusive subdivision kung saan nakatira ang mga Cervantes. Tuwing hapon pagkauwi mula sa University ay nagtutungo sya roon kasama ang alagang aso na bigay ni Drix.

Marahan nyang hinila ang tali nito pagkababa nya ng sasakyan sa katapat na parking lot ng isang fine dining restaurant. Nakasanayan na nyang doon magpababa imbes na sa mismong coffee shop upang hindi na mag-U turn sa kasunod na kalye ang driver nya.

Nasa gayon syang ayos at patawid na sana nang biglang magbukas ang isang itim na kotse na nakaparada roon. Kahit nakatalikod ay kilalang kilala nya ang lalaki. Naka-business suit ito.

Nagtataka sya kung bakit hindi nito dala ang sariling sasakyan.

Mula sa driver’s seat ay bumaba naman ang isang lalaki na ngayon lamang nya nakita. Maputi at singkit ang lalaki. Mukhang Chinese o di kaya’y Japanese. Sa tanya nya ay magkasing-edad ito at ang daddy nya. Sino kaya sya? Naitanong nya sa sarili.

"Dad?" tawag nya sa ama bago pa ito makalayo.

Gayon na lamang ang rumehistrong pagkabigla sa mukha ng daddy nya. Nakita nya iyon. Nagtaka sya kung bakit ganoon ang naging reaksyon nito.

Agad namang nakabawi si Carl at nilapitan ang anak.

"Lorraine, what are you doing here?" tanong nito.

"Pupunta lang po kami sa coffee shop dad" sagot ng dalaga. Sinulyapan nya ang nakaupong aso sa paanan nya.

"Ah, I see. Don’t go home too late hija" bilin ni Carl sa dalaga.

"Yes dad. Susunduin naman ako ni kuya Dan mamaya. May meeting po ba kayo?"

"O-oo. Business meeting."

"Anak mo ba sya?" tanong ng lalaking kasama ni Carl. Nakalapit na pala ito ng hindi nila namamalayan.

"O-oo. Ang bunso namin ni Vanessa, si Lorraine. Hija, si Mr. Miura." pagpapakilala ni Carl sa dalawa.