Finding Miss Unknown [Completed&Revising]

CHAPTER 26

Dedicated to Forgottenglimmer. Nabasa ko yung story nyang "Secretly Married" nung time na wala pa kong account sa wattpad,in short as a silent reader. I love the story :)

CHAPTER 26

----------

CHAD'S POV

"Haaay naku naman. Ang tagal nating walang practice. Nadale tuloy ako nung isang yon" Sagot ni Tristan sa tanong ko kung saan ba kami pupunta. Sinisipat nya yung mukha nya sa salamin habang nakahinto ang kotse sa isang stoplight.

"Sabi ko saan tayo pupunta?" Malinaw naman ang tanong ko sa kanya. Pagkatapos kasi ng nangyaring laban kanina dumiretso lang kami sa bahay at saka kumuha ng damit. Sinabi lang nya na may pupuntahan kami.

Sa tingin ko may kinalaman dito si Nathan. Kanina pa sya tinatawagan ni Tristan at nagtatanong ng direksyon.

"Bataan. Nandoon silang lahat" simpleng sagot nya.

Sa tingin palang at ngiti nya alam ko na kung sino ang tinutukoy nya. Kaya pala ganoon umasta si Riyu kanina.

"Alam kong hindi ka sasama kung sinabi ko. O, nandito na pala tayo" Inihinto nya ang kotse sa tapat ng isang malaking cottage. Napaliligiran ito ng mga naglalakihang puno.

Lumabas na rin ako ng sasakyan bitbit ang dala kong bag. Wala na rin naman akong magagawa dahil nandito na kami. Kaya pala pilit nya kong pinasasakay sa kotse nya imbis na dalhin ko ang sarili kong sasakyan.

"Mauna ka na. Nasa may falls daw sila. Magtanong ka na lang" Pagtataboy nya sakin.

Tinignan ko lang sya. "Bakit?"

"Wag mo nga akong tignan ng ganyan. Sige na. Baka di ako umabot" Pa-jogging syang nagpunta doon sa may cottage.

Nagets ko na ibig nyang sabihin. Makakain kasi parang walang bukas.

-----------

"Huwaah huk" *sniff* "Dree" *sniff*

Kahit nakayuko sya kilalang-kilala ko ang boses na 'yon. Yakap-yakap nya ang ang tuhod nya habang nakaupo sa ilalim ng puno.

Anong ginagawa nya rito? Bakit mag-isa lang sya sa gitna ng gubat? At bakit sya umiiyak? Nasaan ba kasi si Drix.

Lumapit ako sa kanya at naupo sa harapan nya. Masakit para sa akin na makita sya sa ganitong sitwasyon.

Dumudugo ang paa nya. Sh*t!

"I'm here, wag ka na umiyak Lorraine"

----------------

LORRAINE'S POV

"C-chad?"

Nakaupo sya sa tapat ko. Nakaluhod ang kaliwa nyang tuhod at nakayuko sya habang hawak-hawak ang may sugat kong paa. Dahan-dahan nyang inialis ang flip flops ko.

"Masakit ba?" Nakatingin sya sa akin. Ngayon ko lang napagmasadan ng ganitong kalapit si Chad. Ibinuka ko ang mga labi ko pero walang salitang lumabas doon.

Bumuntong-hininga sya at saka ngumiti sa akin.

"Ouch!" Pinitik na naman nya ang noo ko. Masakit na nga yung sugat ko sa paa, dinagdagan pa nya

"Lapitin ka talaga ng disgrasya"

"Hindi ko naman ginustong magkasugat no!!" Napaisip tuloy ako sa sinabi nya. Ang malas ko ngayong araw. Idagdag pa yung incident na muntik na akong mahold-up.

Wala naman akong balat sa pwet ha.

"Lumapit ka nga"

"Waaah, ayoko na Chad. Masakit na!" sagot ko sa kanya. Hawak-hawak ko ang noo ko.