Sana Anne Diyebilir Miyim? (1. ve 2. Kitap)

26. Bölüm

Selamlar.

Çok teselli sever Mert'imizle, baba kucağı işgal altında olan Çiçeğim'izle, uçarak olmasada dolmuşla kahramanlığa devam eden Canman'imizle, öpücük sevmeyen Memo'muzla biz geldik, sefalar getirdik!

Bu bölüm anneannemin her beyaz saç teline gelsin.

İyi okumalar...

''Bu sokak olduğuna emin misin?'' duyduğu sesle yan yana yürüyen çifte çevirdi bakışlarını Sevda.

''Bu sokak değilse diğer sokaktır güzelim. Sizin canınız dürüm çektiyse o dürümcüyü bulmadan eve dönmek yok,'' diyen adam, yanındaki kadının çıkık karnını sıvazlayınca Sevda'nın boğazından bir hıçkırık koptu.

''Hayır!'' diye bağırdı çifte doğru. Hemen çaprazındaki karı kocanın önüne gelip ''Geri dönün, ne olur geri dönün!''diye yalvardı. Ona aldırış etmeyen adamın kolundan tuttu ama adam ustalıkla ondan kurtulup karısıyla yürümeye devam etti.

''Girmedik sokak kalmadı ama. Boş ver dönelim artık. Hem eskisi kadar aş ermiyorum o dürüme,'' kadının konuşmasıyla Sevda çiftin önüne geldi tekrardan.

''Dinle onu Fatih!'' diye bağırdı. ''Geri dönün. Hadi gidin!''

''Hayatta olmaz güzelim. Biraz daha sabret. Bak şu sokak kestirme. Buradan ana caddeye çıkalım bulacağım ben o dürümcüyü,'' adamın ona aldırış etmeden konuşmasıyla iyice çılgına döndü. Yürümeye devam eden çiftin yanlarından yürürken ''Hayır!'' deyip duruyordu. Onu duymadıklarını anlamıştı.

''Kara gözlüm vallahi istemiyorum eve dönsek yeter,'' diyen kadının ardından ''Dinle onu Fatih!'' diye bağırdı yeniden.
''Olmaz dedim. Bakma öyle içim titriyor,'' adamın karısına yönelik cümlesiyle Sevda'nın da içi titredi. Gözlerinden akan yaşın haddi hesabı yoktu. Bağırışları boğazında düğümleniyordu artık.

''İçin titriyor ama saatlerdir de yürütüyorsun,'' diyen kadınla yere yığıldı Sevda. Bundan sonra ne olacağını çok iyi biliyordu.

''Çok mu yordum seni? Asma yüzünü güzelim, tamam. Hadi caddeye çıkalım da arabayı bulalım.''
Kadının kocasının yanağından öpmesini hasretle izledi. Son bir gayret ayağa kalktı. Ara sokağa girmek üzere olan çiftin yanına ilerledi. Karısının elini tutan adamın yanına gelip adamın boştaki elini tuttu.

''Seni seviyorum Fatih,'' dedi titrek bir sesle.

Fatih, ona bakıp gülümsedi ve elini Sevda'nın karnına koydu. Orayı okşarken ''Bende sizi seviyorum Sevda'm,'' dedi. Sevda'nın eli hasretle karnındaki şişliği bulurken orayı tek eliyle sardı.

''Kara gözlüm dönelim,'' dedi. ''Sokağa girersek öleceksiniz,'' diye bitirdi cümlesini.

Olduğu yerde durup Sevda'nın da durmasını sağladı Fatih. ''Biz o sokakta yıllar önce öldük Sevda'm. Sen hâlâ yaşarken uzaklaş buradan,'' deyip Sevda'nın elini bıraktı. Saniyeler içinde ara sokakta gözden kayboldu.

Gözlerinden akan yaşlarla yere yığılırken Sevda, kulaklarında çınlayan son ses ''Korkma!'' idi.

Bilinci yavaş yavaş yerine gelirken yatakta sırt üstü dönüp bir koluyla yüzünü kapattı Sevda. O ara sokakta, eşini ve doğmamış çocuğunu kaybetmişti. Üçü kocasına, ikisi karnına isabet eden toplamda beş kurşunla dağılmıştı hayatı...