Liefde is meer dan alleen woorden.

Hoofdstuk 21

Violetta POV

'Vio ik verhuis naar Frankrijk.....'

Die zin blijft maar door men hoofd spoken. Ik wou haar nog bij me houden, haar om praten. Maar wat ik ook deed. Het lukte me niet en dat alleen maar omdat diego hun kind niet wilt. Ik snap hem niet, hij weet zelf hoe het is om geen vader te hebben en nu laat hij Angie gewoon in de steek?! Ik was zo blij voor haar omdat ik dacht dat ze echt iemand had gevonden die van haar houdt. Maar nope, ze heeft altijd maar pech in de liefde.

En hier staan we dan, afscheid te nemen van Angie. Iedereen is verdrietig. Al weten de meeste niet waarom ze weg gaat. Ik kijk naar diego, hij gaat ook kapot, maar waarom zegt hij niks?! Hij is de enige die Angie nu kan stoppen. Maar nee hij blijft gewoon als een stomme idioot staan.

Angie POV

Ik ben in de studio van iedereen afscheid aan het nemen. De meeste weten men reden maar sommige ook niet, dat moet violetta maar zeggen. Want telkens als ik erover begin krijg ik wel tranen. Ik dacht dat hij echt van me hield maar blijkbaar niet. Ik geef veel te snel men hart aan iemand maar ik kan het niet stoppen, het gaat gewoon vanzelf. 'Ik ga je missen tante!' Zegt violetta als ik bij haar kom. 'Ik jou ook, maar misschien kom ik terug je weet maar nooit! En anders bellen, Skypen we enzo. Ik zal je nooit vergeten! en ik zal altijd van je houden.' Zeg ik met een traan over men wang. Ik geef haar nog een lange knuffel. Daarna geef ik iedereen nog een knuffel en dan kom ik bij diego. Het is best ongemakkelijk. Maar ik wil niet gaan zonder dat ik afscheid van hem heb genomen. 'Ik ga je missen.' Fluister ik. 'Ik jou ook.' Zegt hij. Ik schud men hoofd. 'Zeg geen dingen om me alleen maar blij te maken.' Zeg ik en kijk hem aan. 'Ik ga je echt missen.' Zegt hij dan. Ik zie dat hij het meent. Ik geef hem een lange knuffel. 'Wat er ook gebeurt ik zal altijd van je houden! Ik vind het echt jammer dat je het kind niet wilt, ik snap je ook wel omdat je nog studeert enzo. Maar toch. Ik had zo gehoopt dat je blij ging zijn en spijtig genoeg was je dat niet, maar dat moet ik accepteren. Ik hou van je diego en dat zal ik altijd doen.' Zeg ik en geef hem nog een afscheid kus, hij kust me terug. Het liefst zal ik hier blijven! In zijn arme willen liggen en zijn lippen aanraken. Maar het kan niet. We kijken elkaar nog even aan en dan draai ik me om. Ik glimlach nog zachtjes naar iedereen en dan loop ik naar men taxi, de taxi die me naar het vliegveld brengt! En het vliegtuig neemt me mee naar een nieuw leven!