Liefde is meer dan alleen woorden.

Hoofdstuk 8

We zijn op de terug weg van het strand. Het was echt leuk. En de klas van violetta is echt zo hecht met elkaar. En dat doet goed dat iedereen met iedereen overeen komt. De leerkrachten komen ook goed met hun overeen dus het zijn net allemaal vrienden bij elkaar. 'Zullen we vandaag iets in een restaurant gaan eten?' Vraagt antonio aan de leerkrachten. 'Ja is goed en morgen zal ik koken.' Zeg ik. 'Oke dankje.' Antwoord hij en we wandelen naar een restaurant in het park. Als we aankomen gaan we met zen alle aan een grote tafel zitten. Diego zit naast me en aan de andere kant violetta. We bestellen eten en drinken. En praten allemaal gezellig met elkaar. Na een tijdje kom het eten. Onder het eten voel ik een been tegen die van mij. Ik kijk op en zie diego glimlachen. Wat een klein kind soms, maar ik hou van hem. We eten rustig door en daarna zitten we nog een lange tijd wat te drinken en gezellig te praten. Diego heeft ondertussen zijn hand op men been gelegd. I don't know of iemand het door heeft. Maar ik zal willen dat iedereen het wist en het accepteerde zodat we het niet in het geheim moesten doen. Maar ik weet niet hoe ik het moet vertellen. Als Pablo en antonio het weten word ik vast meteen ontslagen. Maar ik hou echt van diego en wilt hem niet kwijt. Ik zit denk ver in gedachten want ik voel een klein knijpje in men been. Ik kijk naar diego en glimlach zachtjes. 'Zullen we gaan?' Zegt Pablo en staat op. Hij kijkt van me naar diego en terug. Ik ben zo bang dat hij iets doorheeft.