Liefde is meer dan alleen woorden.

Hoofdstuk 9

~~ twee dagen later~~

Vandaag gaasn we naar het sportveld ding. Je kan er basketten, voetballen, tennissen, volleyballen. En er is ook een kleine speeltuin. Leuk he :') 'klaar?!' Vraagt diego aan me als ik de woonkamer in kom, de rest is er ook al. 'Nee.' Zeg ik. 'Wat is er dan nog?' Vraagt hij. Ik loop naar hem toe en geef hem een kus. 'Nu wel.' Zeg ik met een glimlach. 'Omg! Zo schattig!' Roept fran zowat uit. We glimlachen naar haar en dan vertrekken we. 'Zijn jullie klaar?' Vraagt antonio aan ons. We knikken en lopen dan verder. We komen aan en de jongens gaan meteen voetballen eerst doen de meisjes ook mee. En het is echt grappig om te zien. Na een tijdje gaan de meisjes wat volleyballen, ik loop naar de speeltuin en ga op een schommel zitten en beweeg wat. 'Hey.' Hoor ik de stem van violetta ineens zeggen. 'Hey.' Antwoord ik. Violetta komt naast me zitten. 'Vind je het wat leuk hier?' Vraag ik. 'Ja, alleen mis papa wel wat maar al een geluk ben jij mee.' Zegt ze. Ik glimlach. 'En gaat alles goed met je?' Vraagt ze. 'Ja het kan niet beter en met jou?' Antwoord ik. 'Ook en hoe gaat het met jou en diego?' Vraagt ze. 'Super.' Zeg ik en kijk naar de kant waar diego is. Hij is nog aan het voetballen. Wanneer hij ziet dat ik kijk glimlacht hij,
Ik glimlach terug. 'Jullie passen echt goed bij elkaar.ik ben blij dat je eindelijk iemand hebt gevonden en dat je gelukkig bent.' Zegt violetta. 'Dankje en ik ben ook blij dat ik hem heb gevonden. Alleen er gaan zoveel mensen het niet goed vinden.' Zeg ik. 'Ik weet zeker van wel. Misschien zullen ze het eerst raar vinden maar jullie schillen maar drie jaar en als ze zien dat jullie echt van elkaar houden zullen ze het accepteren. Je dacht ook eerst dat ik het niet leuk ging vinden. Maar zie nu ik ben net blij voor je.' Zegt ze. 'Ik ben vooral bang voor Pablo.' Zeg ik. 'Hij zal het ook wel accepteren. Misschien duurt het wat langer maar het komt goed.' Zegt violetta. 'Je word echt groot.' Zeg ik. 'Ik heb het allemaal van jou!' Antwoord ze. Ik glimlach naar haar. Ze staat op en geeft me een knuffel. 'Ga je mee de bal afpakken van de jongens?' Vraagt ze dan. 'Tuurlijk.' Zeg ik. We lopen lachend naar het voetbalveld en pakken de bal af en zo gaat deze dag snel voorbij. Met veel plezier en gelach.

Wat vinden jullie eigenlijk van het boek?