"ဆရာ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား တောင်းပန်ပါတယ်နော်
ဆရာကအများကြီးဆူလိုက်မိတယ်~"
"ရပါတယ်..ဟင့်..သားကဆိုးတာကို~"
"မဆိုးပါဘူး လုံးဝမဆိုးဘူး သားကလိမ္မာတဲ့ကလေးပါ~"
"တကယ်ရား~"
"တကယ်ပေါ့taekookလေးရဲ့~"
"အာ့ချို သားကိုဖက်ထားပေး~"
"ရတာပေါ့~"
ယွန်းဟိုကtaekookလေးကိုပွေ့ပြီးဖက်ထားပေးတော့
သဘောကျနေတဲ့taekookလေးက
ယွန်းဟိုကို ပန်းတောင်ပန်ပေးလိုက်သေး~
"ချစ်စရာလေးတွေကွယ်~"
"ဟုတ်ပါတယ်ဆို တကယ်ကိုအသည်းယားတယ်~"
ဒုတိယကလေးတွေကိုလဲအောင်အောင်မြင်မြင်မွေးလိုက်နိုင်ပြီဖြစ်တဲ့ဂျောင်ကုက နှစ်ဖက်မိဘနဲ့ယောကျာ်းဆီက
ချီးကျူးစကားကိုကြားရပြီး အရမ်းကိုမှကရုစိုက်ခံနေရပြီ~
"daddyရဲ့သားငယ်လေးတွေ သားတို့ရဲ့အစ်ကိုကြီးကို
နှုတ်ဆက်လိုက်ပါဦး~"
"အူငဲ..အူငဲ~"
"အိုး~ဗိုက်ဆာကြပြီထင်တယ် honeyရေ~"
"ယူလာခဲ့~"
အမွှာသုံးယောက်နဲ့အလုပ်ရှုပ်နေကြတဲ့မိဘတွေကြောင့်
လေးနှစ်သားtaekookတစ်ယောက်ဒေါသထွက်ကာ
သူ့အဝတ်စားတွေကိုကျောပိုအိတ်ထဲထည့်ပြီ~
"ဒယ်တီနဲ့ပါးပါးကနာ့ကိုချစ်တော့ဘူး
နာအိမ်ဆင်းတော့မယ် ဆရာနဲ့သွားနေမယ်~"
စူပုပ်နေတဲ့taekookက ထယ်ယောင်းကျောင်းပို့ပေးလို့
ကျောင်းရောက်တာနဲ့ ယွန်းဟိုကိုဖက်ငိုပြီ~
"အီးးဟီးးး~"
"ဘာဖြစ်တာလဲtaekookလေးရဲ့~"
"ဒယ်တီနဲ့ပါးပါးကသားကိုအချစ်တော့ဘူး..ဟင့်
ဟိုညီရေးဆိုတဲ့ကောင်တွေကိုဘဲချစ်တာ~"
"ညီလေးရသွားပြီလား ဂုဏ်ယူပါတယ်taekookလေးရေ
အစ်ကိုကြီးဖြစ်သွားပြီနော်~"
အငယ်တွေရောက်လာလို့ မိဘတွေဆီကအရင်ကလောက်
ကရုစိုက်မခံရတော့တဲ့taekookလေးက
ယွန်းဟိုကိုပိုပြီးတွယ်ကပ်လာကာ ကျောင်းသွားရတာကိုပိုပျော်လာတော့တာပေါ့~
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜27💜Final
Start from the beginning
