ပျော်စရာအချိန်အခါတွေနဲ့အတူ ထယ်ယောင်းနဲ့
ဂျောင်ကုတို့ရဲ့သားလေးKim Taekookရဲ့
ရက်တစ်ရာပြည့်မွေးနေ့ကိုရောက်ခဲ့လေပြီ~
"ငါ့မြေးကချစ်စရာကြီးကွယ်..မွ~"
"သုံးလကျော်ဘဲရှိသေးတယ် အရမ်းထွားလာတယ်နော်~"
"ဟုတ်ပါ့~သူဘယ်လောက်နို့စို့သလဲမသိ
သူ့အဖေkookieတောင် ပိန်သေးသေးလေးဖြစ်နေပြီ~"
"ကဲkookie ကလေးချီထား ဧည့်သည်တွေလာနေပြီ~"
"ဟုတ်~"
ဂျောင်ကုက သူ့သားကိုပွေ့ထားပြီး
ထယ်ယောင်းကလဲအနားမှာရှိပေးနေကာ
ဧည့်သည်တွေကိုလိုက်နှုတ်ဆက်ရတာပေါ့~
"ရလားhoney ကလေးကိုယ့်ကိုပေးလေ~"
"ရပါသေးတယ် ခနနေhoneyညောင်းမှယူ~"
"ဟုတ်ပြီ~"
taekookလေးက သုံးလကျော်ဘဲရှိသေးဘေမဲ့
အရမ်းထွားတာမို့ သေးသေးသွယ်သွယ်လေးဖြစ်နေတဲ့ဂျောင်ကုက မနိုင်မနင်းပွေ့ထားရတာလေ~
"ငါဘယ်လိုနေလဲမြောင်ဟွန်း~"
"ကိုကိုကချောပြီးသားပါ ဘာမှမလိုဘူး~"
"ငါအကောင်းမေးနေတာ~"
"ကျွန်တော်လဲအကောင်းပြောတာပါ ကိုကိုကတကယ်ချောနေတာ~"
"စိတ်လှုပ်ရှားလိုက်တာ~"
"စိတ်အေးအေးထားပါ အထဲဝင်ကြရအောင်လေ~"
မွေးနေ့လာပြီးအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ဗြောင်အင်က
မြောင်ဟွန်းနဲ့အတူတူ ထယ်ယောင်းတို့အိမ်ထဲဝင်သွားရာ
ဖြူဖြူတုတ်တုတ်နဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ကလေးကိုပွေ့ထားပြီး
ထယ်ယောင်းရင်ခွင်ထဲရှိနေတဲ့ လှပလွန်းတဲ့ဂျောင်ကုကိုမြင်လိုက်တော့မျက်ဝန်းထဲမျက်ရည်တွေပြည့်လို့~
*ဒီခံစားချက်ကဘာဘာလိမ့်
တစ်ချိန်ကငါပိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ပန်းလေးက သူများလက်ထဲမှာ
လှလှပပဖူးပွင့်နေလို့များလား~*
"ငိုလို့မဖြစ်ဘူးလေကိုကို ဒါကပျော်ရမယ့်ပွဲလေ~"
"ငါသိပါတယ် မင်းလျှာမရှည်စမ်းပါနဲ့~"
မြောင်ဟွန်းက ဂျောင်ကုကိုအကြောင်းပြပြီး
သူ့ကိုသုံးလေးခါတောင်တက်လုပ်ပြီးပြီမို့
ရင်းနှီးသလိုဖြစ်ပြီးအရင်ကလောက်မခါးတီးတော့တဲ့ဗြောင်အင်က အပြောကတော့မချိုသာသေး~
ANDA SEDANG MEMBACA
~~real life~~{Complete}
Fiksyen Peminatဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
