အနေစိမ်းနေကြတဲ့ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုဟာ
တနင်္ဂနွေနေ့မှာ ရည်းစားလေးတွေနဲ့လျှောက်လည်ကြရင်း
ကစားကွင်းတစ်ခုမှာမထင်မှတ်ဘဲတွေ့ကြပြီ~
"အစ်ကိုဂျောင်ကု~"
"အော~ယွန်းဟိုတို့ပါလား~"
"baby သူတို့ကဘယ်သူတွေလဲ~"
"သူကထယ်ယောင်းတဲ့babyငယ်သူငယ်ချင်း
ယွန်းဟိုကထယ်ယောင်းရဲ့ချစ်သူ~ယွန်းဟိုနဲ့ထယ်ယောင်း
ဒါကငါ့ရဲ့ချစ်သူ~"
"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ညီလေးတို့~"
"ဟုတ်~"
"ကိုကို~ကလေးတို့အားလုံးအတူတူကစားကြရင်မကောင်းဘူးလား~"
"ကောင်းတယ်လေ ဒါဘေမဲ့ဂျောင်ကုသဘောပါ~"
"ရပါတယ် အတူတူပျော်ကြတာပေါ့~"
ဂျောင်ကုကလက်ခံတာမို့ လေးယောက်အတူတူ
ကစားကွင်းထဲလည့်ပတ်ကစားကြတော့
Alphaနှစ်ယောက်က ကလေးထိန်းသာသာပါ~
"အေးတယ်လို့...ခစ်ခစ်...အစ်ကို...ခစ်...ခစ်ခစ်~"
*Honeyအခုလိုရယ်မောနေတာကိုမမြင်ရတာကြာပြီဘဲ~*
"ရေခဲမုန့်ရပြီbaby~"
"သူကနာနတ်အရသာမကြိုက်ဘူး ရော့ဂျောင်ကု
မင်းကြိုက်တဲ့rainbowအရသာ~"
"တော်ပြီ နာနတ်အရသာဘဲစားတော့မယ်~"
သူပေးတာကိုမယူဘဲ ငယ်ကတည်းကလုံးဝမကြိုက်ခဲ့တဲ့
နာနတ်သီးအရသာရေခဲမုန့်ကိုစားတဲ့ဂျောင်ကုကြောင့်
ထယ်ယောင်းနည်းနည်းရှက်သွားတာအမှန်~
*သူ့ကောင်လေးတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကိုငါကအပိုလုပ်မိသွားတာဘဲ~*
"ဒီတစ်ခေါက် သရဲအိမ်ဝင်ကြရအောင်အစ်ကိုဂျောင်ကု~"
"ကလေး..ဂျောင်ကုကကြောက်တတ်......
"ကောင်းသားဘဲ သရဲအိမ်ဝင်ကြတာပေါ့~"
လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်တွေလုပ်နေတဲ့ဂျောင်ကုကြောင့်
ထယ်ယောင်းလဲ ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ
သရဲအိမ်ဝင်ကြရာ ဘေးမှာနေချင်တယ်ဆိုတဲ့ယွန်းဟိုကြောင့်
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုကအလယ်မှာကပ်လျှက်~
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
