ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုက တစ်ပတ်ကိုနှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်
sexလုပ်ကြတာမို့ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းစွာနဲ့
စာလဲသေသေချာချာလုပ်နိုင်တယ် တက်ကြွမှုလဲရှိကြတယ်လေ~
"ဂျယ်ယောင်း~ဘာလို့ကိုယ့်ကိုရှောင်နေတာလဲ~"
"ငါတစ်ခါတည်းပြောမယ်ထယ်ယောင်း မင်းငါ့ကိုကြိုက်တယ်လို့ဖွင့်ပြောထားဘေမဲ့ ငါမင်းကိုမကြိုက်ဘူး~"
"ရုတ်တရက်ကြီးပါလား အစကတော့တွဲဖို့စဥ်းစားနေပြီဆိုပြီးတော့~"
"ဟုတ်တယ်လေစဥ်းစားနေတုန်းမှာဘဲ မင်းနဲ့ဂျောင်ကုရဲ့
အနေအထိုင်အပြုအမူတွေကိုမြင်ပြီး မတွဲချင်တော့တာ~"
"အဲ့တာကြောင့်ဆိုရင်တော့ဟုတ်ပါပြီ ငါမင်းကိုဆက်မလိုက်တော့ပါဘူး~"
"တစ်ခုလောက်မေးပါရစေ~"
"မေးလေ~"
"ငါကမင်းရဲ့အချစ်ဦးလို့မင်းပြောဖူးတယ်နော်~"
"ပြောဖူးတယ်လေ~"
"ဒါဆိုရင်ဘာလို့များ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အတွက်နဲ့
အချစ်ဦးကိုလက်လွတ်နိုင်ရတာလဲ~"
"ဘာလို့ဆို kookieကငါ့အတွက်အရာရာဖြစ်နေလို့ဘဲ
ငါ့အတွက်ဂျောင်ကုဆိုတာနံပါတ်တစ်ဘဲ အချစ်ဦးဆိုတာကနောက်မှ~"
*ဖြန်း!*
"အဲ့တာများဘာလို့ငါ့ကိုလာလိုက်နေသေးလဲ
ဂျောင်ကုကိုဘဲကြိုက်ပါလား~"
ရည်းစားလဲမဖြစ်လိုက်ရ ပါးရိုက်ကခံရသေးတဲ့ထယ်ယောင်းဟာ လချီပြီပိုးပန်းလာတဲ့ဂျယ်ယောင်းကို
စွန့်လွတ်လိုက်ရတာမို့ အသည်းကွဲပြီလေ~
"မင်းရဲ့အသည်းကွဲနေတဲ့ရုပ်ကလဲနွားအိုကြီးနဲ့တူလိုက်တာထယ်ယောင်းရာ~"
"ရား~ငါတကယ်ခံစားနေရတာနော်~"
"ဘာခံစားစရာရှိလို့လဲကွာ သူ့ကိုမရတော့လဲ
နောက်တစ်ယောက်ကိုပြောင်းကြိုက်ပေါ့~"
"အဲ့လောက်မလွယ်ကူဘူးကွ ငါ့နှလုံးသားကသူ့ဆီမှာ~"
"ငါပြောတာကိုယုံ အသစ်တစ်ယောက်ကိုပြောင်းကြိုက်လိုက်
သူ့ကိုမေ့သွားလိမ့်မယ်~"
ANDA SEDANG MEMBACA
~~real life~~{Complete}
Fiksyen Peminatဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
