"ဟဟ..ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကိုယ်ကစိတ်ပူလို့ပါ~"
ထို့နောက် taekookစားနေတာကိုစောင့်ပေးကြပြီး
ပြီးတာနဲ့ဂျောင်ကုအကြိုက်ကိုလိုက်ကျွေးကာ
ဆေးရုံသွားကြလေရဲ့~
"ဟ~ကံကောင်းတာဘဲဟေ့ ကြည့်စမ်းပါဦး
ကလေးကသုံးမွှာပူးတောင်~"
"သေသေချာချာရိုက်ပြပါဦးdoctorရယ်
ဟုတ်ရောဟုတ်လို့လား~"
"ဟုတ်တယ် ဒီမှာကြည့် သုံးယောက်တောင် အလယ်ကတစ်ယောက်ကဇောက်ထိုးဖြစ်နေတာ~"
ကလေးအနေထားသိရဖို့ အာလ်ထရာဆောင်းရိုက်ကြည့်ရာမှ
ကလေးကသုံးမွှာပူးဖြစ်နေလို့ထယ်ယောင်းက
မိုးပေါ်တက်မတတ်ပျော်နေပြီး ကိုယ်တိုင်မွေးရမယ့်ဂျောင်ကုမှာတော့ မျက်လုံးပြူးလျှက်~
"သုံးမွှာပူးဆိုတော့ honeyကတော်လိုက်တာ
ချစ်တယ်နော်...မွ~"
"တော်ပါတော့ကိုမျိုးအောင်ရယ် အဲ့အကြောင်းမပြောပါနဲ့တော့ ဖင်ကြိမ်းလွန်းလို့ပါ~"
"ဟိဟိ~Ommaတို့ကိုကြွားရဦးမယ် ပျော်လိုက်တာ~"
"အဲ့တာအသာထား သားသားကိုကျောင်းအပ်မှာဆို~"
"ဟုတ်တယ် အခုသွားနေပြီ~ သားလေးtaekookေ~"
"ဂျာ~"
"ကျောင်းသွားရင်မငိုရဘူးနော်~"
"သားနိုချင်ရင်နိုမှာပေါ့~"
"ဟာ~အဲ့လိုမလုပ်ရဘူးလေdaddyကသားအတွက်
ရောင်စုံခဲတံတွေ စာအုပ်တွေအပြင် မုန့်တွေလဲဝယ်ပေးမှာလေ~"
"အရင်သွားကြည့်မယ် သားနိုချင်လာရင်နိုမယ်
ပါးပါးဆူရင် ဖိုးဖိုးနဲ့တိုင်ကျောမယ်~"
"မလွယ်ပါလားသားရယ်~"
ပလန်ချထားပြီးသားဖြစ်တဲ့taekookလေးကို
နာမည်ကြီးမူကြိုကျောင်းဆီခေါ်သွားရာ
မူကြိုကျောင်းဆရာကယွန်းဟိုဖြစ်နေလို့ထယ်ယောင်းရောဂျောင်ကုပါအံ့သြလျှက်~
"ဘယ်...ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး?"
"အစ်ကိုထယ်ယောင်းတို့ပါလား ကလေးကျောင်းအပ်လာတာလား~"
"ပန်းလေး...ပွေ့ သားကိုပွေ့~"
"ကလေးကချစ်စရာလေးဘဲ စကားကလဲတတ်လိုက်တာ~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜27💜Final
Start from the beginning
