"မပြန်ဘူး ကိုကို့ကိုတစ်ယောက်တည်းမထားခဲ့နိုင်ပါဘူး~"
မြောင်ဟွန်းဆီက ဒီလိုစကားမျိုးကြားရတာဟာ
အရမ်းကိုမှကျေနပ်စရာကောင်းတာမို့
အနောက်ဘက်ကနာကျင်မှုကြောင့်မှောက်လျှက်နေရတဲ့ဗြောင်အင်တစ်ယောက်ပြုံးမိနေရော~
"cakeစားမှာဒယ်တီ~"
"စားရမှာပါဗျာ daddyသားလေးကိုအဝကျွေးမှာ~"
"ရေးး~"
အလုပ်ပိတ်ရက်မဟုတ်ဘေမဲ့ အလုပ်နားကာ
အပြင်လိုက်ပို့ပေးတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
taekookလေးရော ဂျောင်ကုပါပျော်ရွှင်လို့~
"ဖြည်းဖြည်းဆင်းhoney~"
"honeyကရတယ် သားကိုခေါ်လိုက်ဦး~"
"သားသားလာ daddyပွေ့မယ်~"
"ဟုတ်တဲ့~"
စားချင်တဲ့Cakeဆိုင်ရောက်တာနဲ့
ထယ်ယောင်းကtaekookကိုလက်တစ်ဘက်နဲ့ပွေ့ရင်း
ကျန်တစ်ဖက်ကမောင်ဗိုက်ဂျောင်ကုကိုထိန်းပေးရတယ်။
"မှာယူလို့ရပါပြီခဗျ~"
"သားက cakeသုံးညိုးချားမှာ~"
"ဟဟ~သားအတွက်strawberryရယ်
ချောကလက်ရယ် ထောပတ်cakeရယ် တစ်လုံးစီပေးပါ
ပြီးတော့sugar freeနိုးတစ်ခွက်~"
"ဟုတ်ကဲ့ခဗျ နောက်ထပ်ရော~"
"honeyဘာစားမလဲ~"
"ဟင့်အင်း honeyစားချင်စိတ်မရှိဘူး darlingတို့ဘဲစားကြပါ~"
ဒုတိယကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ဂျောင်ကုက taekookလေးကို
ကိုယ်ဝန်ဆောင်တုန်းကလို အချိုတွေမတောင်းတတာမို့
အကြိုက်ဆုံးcakeဆိုင်ရောက်နေတာတောင်သရေမယို~
"စားကောင်းရဲ့လားသားလေး~"
"ဟုတ် အရမ်းကောင်းတယ် ပါးပါးချားချင်လား~"
"မစားချင်ပါဘူး သားလေးသာဝအောင်စား~"
"honeyဘာစားချင်လဲ စိတ်ထဲဘာရှိလဲ~"
"အသား~"
"အသား? ဘာသားလဲ~"
"ဝက်ပေါင်သားကင်ကို ချဥ်ချဥ်စပ်စပ်အချဥ်လေးနဲ့စားချင်တာ~"
"အစပ်ကလျှော့ရမှာနော်honey~"
"အင်းပါ သိပါတယ် အခုမှကိုယ်ဝန်ဆောင်ဖူးတာလဲမဟုတ်~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜27💜Final
Start from the beginning
