"ပါးပါး~သားသူငယ်ချင်းကိုအိမ်ခေါ်လာတယ်~"
"အွန်~အခန်းထဲမှာမနေနဲ့~"
"ဟာ ပါးပါးကလဲ ဘာဖြစ်မှကျလို့~"
နောက်ဆုံးနဲ့အငယ်ဆုံးသားလေးတစ်ယောက်ဟာ
dominate Omegaဖြစ်ပြီး
ရုပ်ရောအကျင့်ရော သူနဲ့တစ်ပုံစံတည်းမို့
ရင်ပူနေရတဲ့ဂျောင်ကု~
"ကလေး7ယောက်လုံးက ငယ်တုန်းကထိန်းရခက်ခဲ့ဘေမဲ့
အခုကြီးလာတော့ သူ့ဟာသူနေတတ်ကြပါတယ်~"
"အကြီးဆုံးနဲ့အငယ်ဆုံးက စိတ်မချရဘူး~"
"taekookနဲ့ Sokookလား~"
"ဟုတ်တယ်လေtaekookက ယွန်းဟိုမှယွန်းဟိုဖြစ်နေတယ် sokookကလဲသူ့သူငယ်ချင်းAlphaနဲ့
ဟိုကိုင်ဒီကိုင်~"
ဂျောင်ကုပြောတာအမှန်တွေချည်းပါဘဲ
taekookက ငယ်ကတည်းကသဘောကျလာတဲ့ယွန်းဟိုကို
dramaမျိုးစုံခင်းပြီးလိုက်နေတာ~
"ငါကမင်းကို19နှစ်တောင်ကြီးတယ်taekook
ရွယ်တူကိုရှာစမ်းပါ~"
"ဒီဘက်လှည့်ပါဦးဆရာ~"
"ဟင်?ဒဏ်ရာတွေနဲ့ ဘာဖြစ်လာတာလဲ~"
"အတန်းဖော်တွေဆီကအနိုင်ကျင့်ခံရတာ~"
"မဖြစ်နိုင်တာတွေ မင်းကဘဲအနိုင်ကျင့်နေကျပါ~"
"ဆရာ့ကိုယုံပါလို့အတင်းမပြောပါဘူး ဒါဘေမဲ့
ဒီညကျွန်တော့်ကိုဆရာ့အိမ်မှာအိပ်ခွင့်ပြု~"
"မပြုနိုင်ပါဘူး မင်းကAlphaလေငါကomega
ဘယ်လိုမှမသင့်တော်ဘူး~"
"ကျွန်တော်ဘာမှမလုပ်ပါဘူး အိမ်ပြန်လို့ကတကယ်မဖြစ်လို့ပါ ပါးပါးကဒီဒဏ်ရာတွေကိုမြင်ရင် ကျွန်တော့်ကိုဆူမှာ~"
'ငါ့ကိုလက်သီးနဲ့ထိုး မထိုးရင်မင်းကိုထိုးမယ်'ဆိုပြီး
အတန်းဖော်ကိုခြိမ်းခြောက်ကာ ရလာတဲ့ဒဏ်ရာနဲ့
ယွန်းဟိုဆီလာအိပ်တဲ့taekookက အိပ်ရင်လဲအကောင်းမအိပ်ဘဲယွန်းဟိုကိုအသားယူသေးတာ~
"honey ဒီနေ့ကကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့
အသက်ခြောက်ဆယ်ပြည့်မွေးနေ့နော်~"
"အချိန်တွေကုန်တာမြန်လိုက်တာ ဒီလောက်တောင်ရှိသွားပြီဘဲ~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜27💜Final
Start from the beginning
