ေျမာင္ဟြန္းက ေဂ်ာင္ကုကိုအေၾကာင္းျပၿပီး
သူ႔ကိုသံုးေလးခါေတာင္တက္လုပ္ၿပီးၿပီမို႔
ရင္းႏွီးသလိုျဖစ္ၿပီးအရင္ကေလာက္မခါးတီးေတာ့တဲ့ေျဗာင္အင္က အေျပာကေတာ့မခ်ိဳသာေသး~
"ဆရာ~အစ္ကိုေဂ်ာင္ကု~"
"ဟာ ေျမာင္ဟြန္းတို႔ပါလား လာၾကေလ~"
"ဟုတ္~taekookေလးကိုေပးေပြ့ၪီးအစ္ကိုေဂ်ာင္ကု~"
"လက္သြားေဆး~"
"ဟာ ဆရာကလဲ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမကိုင္လာပါဘူး~"
"လက္မေဆးခ်င္ရင္ လာမေပြ့နဲ႔~"
"Darling~သားေလးရဲ့ေမြးေန့ပြဲမွာေဒါသမထြက္ပါနဲ႔~"
ထယ္ေယာင္းကေျမာင္ဟြန္းကိုမဟုတ္ဘဲ
ေျဗာင္အင္ကိုျမင္လို႔အလိုလိုစိတ္တိုေနတာကိုသိတဲ့ေဂ်ာင္ကုက သတိေပးရင္း ကေလးပါေပးလိုက္တယ္။
"သားေလးနဲ႔အတူတူ ဧည့္သည္ေတြကိုဧည့္ခံလိုက္ၪီးေနာ္
honeyက အစ္ကိုေျဗာင္အင္နဲ႔စကားခနေျပာၪီးမယ္~"
"လူကြယ္ရာကိုမသြားနဲ႔ေနာ္honey~"
"မသြားပါဘူး စိတ္ခ်ပါ...ႁပြတ္စ္~"
ေဂ်ာင္ကုကထယ္ေယာင္းရဲ့ႏႈတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္နမ္းၿပီ
ေျဗာင္အင္ကိုေခၚကာ အသံတိတ္တဲ့
ဝရန္တာဘက္ထြက္သြားေလရဲ့~
"မေတြ့တာၾကာၿပီေနာ္ေဂ်ာင္ကု~"
"ဟုတ္တယ္ အကုန္အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား~"
"ေျပပါတယ္ အခုလိုေဂ်ာင္ကုေပ်ာ္ေနတာကိုေတြ့လိုက္ရေတာ့ပိုလို႔အဆင္ေျပသြားတယ္~"
"ႏွကိုကတည္းက ရင့္က်က္တဲ့အစ္ကိုက အခုေတာ့
ပိုလို႔ရင့္က်က္သြားၿပီဘဲ~"
"ထင္လို႔ပါ ကိုယ္မရင့္က်က္ႏိုင္ေသးတဲ့အခ်ိန္ေတြရိွပါေသးတယ္ ကေလးဆန္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့~"
"ေရ႔ွေလ်ွာက္ပိုလို႔ကေလးဆန္ရမွာ~"
"ဟင္?...ဘာျဖစ္လို႔လဲ~"
"ေျမာင္ဟြန္းေၾကာင့္ေပါ့ ေျမာင္ဟြန္းကၾကင္နာေနြးေထြးတဲ့သူေလ သူ႔ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရတယ္မဟုတ္လား~"
"တစ္ျခားစီဘဲ~အဲ့ေကာင္စိတ္ဒုကၡေပးလြန္းလို႔
အသက္တိုမတတ္စိတ္တိုေနရတယ္~"
DU LIEST GERADE
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜26💜
Beginne am Anfang
