ဗြောင်အင်ဟာ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း စူးရှတဲ့မျက်လုံးနဲ့
ယောကျာ်းဆန်တဲ့ရုပ်ရည်ရှိပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကလဲတောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်မို့ သူ့ကိုမကြိုက်တဲ့Omegaဆိုတာမရှိ~
"darlingရေhoneyကိုtoiletလိုက်ပို့ပေးဦး~"
"ကလေးမွေးပြီးတာသုံးပတ်ရှိပြီလေhoney
အနာကလဲကျက်ပြီ ကိုယ်တိုင်လမ်းလျှောက်ကြည့်ပါလား~"
ကလေးမွေးပြီးကတည်းက လမ်းလုံးဝမလျှောက်တဲ့ဂျောင်ကုကို ထယ်ယောင်းကငြိုငြင်တာမဟုတ်ဘဲ
စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့်လမ်းလျှောက်ခိုင်းရပြီ~
"ဟင့်အင်း ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုခွာလိုက်ရင်
နောက်ပေါက်ကပြဲသွားမှာ~"
"မပြဲပါဘူး အနာကကျက်နေပြီhoneyရဲ့~"
"darlingရဲ့သား အကြီးကြီးကိုမွေးထုတ်ထားရတာလေ
ဘယ်လိုလုပ်ဒဏ်ရာကကျက်ဦးမှာလဲ~"
"ကျက်နေပါပြီဆို ကိုယ်မလိမ်ပါဘူးကွာ~"
"မယုံဘူး ပွေ့ပေး~"
"မပွေ့ဘူး လမ်းလျှောက်ဖို့ကူတွဲပေးမယ်~"
"darlingက ဒီလောက်လေးတောင်မလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလား
ပြောတော့honeyကိုချစ်တယ်ဆို~"
"ချစ်လို့ဘဲလမ်းလျှောက်ခိုင်းနေတာလေ လမ်းမလျှောက်တာကြာရင် honeyခြေထောက်တွေအကြောသေသွားမှာပေါ့~"
"မလိမ်နဲ့!"
"မလိမ်ဘူး honeyမယုံရင်
အကြောကုဆရာဝန်ကိုခေါ်မေးပြရမလား~"
"တော်ပြီ~"
ဂျောင်ကုကအကြောက်ကြီးသူမို့ သူလမ်းလျှောက်လိုက်ရင်
assကပြဲသွားမယ်ထင်နေတာ တကယ်တမ်း
ထယ်ယောင်းကိုတွဲကိုင်ပြီးလမ်းလျှောက်ကြည့်တော့
နည်းနည်စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်တာကလွဲရင်ဘာမှကြီးကြီးမားမားမဖြစ်~
"အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လားhoney~"
"ခြေထောက်ကျင်တယ်~"
"အဲ့တာလမ်းမလျှောက်တာကြာလို့လေ~"
"သားသားကလဲအိပ်ဘဲအိပ်နေတာ
တစ်ချိန်လုံးစားလိုက်အိပ်လိုက်နဲ့~"
"ကလေးတွေကဒီလိုဘဲလေ ဂျီမကျတာဘဲတော်လှပြီ~"
"သားသားကိုhoneyချီးဦးမယ် ယူပေးဦး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
