"ဒီနေ့က ဆရာနဲ့အစ်ကိုဂျောင်ကုတို့ရဲ့ကလေးနှစ်ပတ်ပြည့်တဲ့နေ့လေ~"
"ဟင်? babyမီးဖွားပြီလား~"
ဂျောင်ကုအကြောင်းကြားလိုက်တာနဲ့ချက်ချင်းငြိမ်ကျသွားတဲ့ဗြောင်အင်က ဂျောင်ကုကိုတကယ်ချစ်ခဲ့တာမို့
လွယ်လွယ်မေ့မရသေး~
"ဟုတ်တယ် ကလေးကဖြူဖြူဖွေးဖွေးဝဝတုတ်တုတ်နဲ့
ချစ်စရာလေး~"
"babyရော ဘယ်လိုနေလဲ~"
"နာမ်စားပြောင်းသင့်ပြီနော်ဦးလေးကြီး~"
"မေးတာကိုဖြေစမ်းပါ~"
"အဆင်ပြေပြီးအရမ်းပျော်နေတယ်~"
"ဟုတ်လား အန္တာရယ်ကင်းကင်းမွေးနိုင်လို့တော်သေးတာပေါ့ တွေ့ချင်လိုက်တာ~"
"မကြာခင် ရက်တစ်ရာပြည့်မွေးနေ့လုပ်လိမ့်မယ်
သွားချင်သလား~"
"သွားချင်တာပေါ့ မွေးနေ့မှမဟုတ်ဘဲ ဒီကြားထဲသွားရရင်ကောင်းမယ်~"
"ဒီကြားထဲတော့မရဘူး မွေးနေ့ကပိုအဆင်ပြေတယ်~"
"ဘယ်နေ့ဖြစ်ဖြစ်တွေ့ရဖို့ကပိုအရေးကြီးပါတယ်
ဒါဘေမဲ့ဘယ်လိုသွားရမလဲ~"
"ကျွန်တော်နဲ့တစ်ညအိပ်ပေးရင် ကလေးမွေးနေ့ကို
ဘာအခက်ခဲမှမရှိသွားနိုင်အောင်ကူညီပေးမယ်~"
"ဘာကွ! မင်းနဲ့အိပ်ရမယ်ဟုတ်လား ရွံစရာကောင်းလိုက်တာ~"
"အတင်းမတိုက်တွန်းဘူးနော် စဥ်းစားပိုင်ခွင့်ရှိတယ်~"
မကောင်းတဲ့ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘဲဂျောင်ကုနဲ့ကလဲတွေ့ချင်တယ် တွေ့ရဖို့ဆိုရင်မြောင်ဟွန်းကူညီမှဖြစ်မှာမို့
အကျပ်ရိုက်သွားတဲ့ဗြောင်အင်~
"မင်းကူညီနိုင်တာသေချာလား~"
"သေချာတာပေါ့~"
"babyနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးစကားပြောလို့ရအောင်ပါကူညီပေးရင် မင်းနဲ့အိပ်မယ်~"
"အဲ့တာကခက်ခဲဘေမဲ့ ရတယ်လေ
မရရအောင် ကူညီပေးရမှာပေါ့~"
"ကောင်းပြီ ဒါဆိုရင် မွေးနေ့ရောက်ခါနီးငါ့ကိုသတိပေး~"
"ok စိတ်ချလိုက်~"
*ဒီOmegaရုပ်နဲ့မြောင်ဟွန်းကိုတစ်ညလုပ်ပေးလိုက်တာက
ငါ့အတွက်အရှုံးမရှိပါဘူးလေ~*
BẠN ĐANG ĐỌC
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜24💜
Bắt đầu từ đầu
