"အာ..ဒီတိုင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ဖို့ပါ~"
"ရည်းစားတွေဘာတွေရရင်လဲမိတ်ဆက်ပေးဦးနော်~"
"မရသေးပါဘူးommaရာ~"
"ရည်းစားထားရင်လဲ လှပပြီးသိမ်မွေ့တဲ့Omegaလေးဘဲထားနော်သား~"
အမေဖြစ်သူရဲ့စကားကိုမြောင်ဟွန်းတစ်ယောက်
ဘာမှမဖြေနိုင်ဘဲ ဂုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်း
ခေါင်းအသာငြိမ့်ပြကာဗြောင်အင်ရဲ့hotelသို့~
"ရောက်လာတာစောသားဘဲ~"
"ဒီလိုကိစ္စဆိုတာ နောက်ကျလို့မကောင်းဘူးလေဦးလေးကြီးရဲ့~"
"ကဲပါ ရေချိုးခဲ့ပြီးပြီဆို အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်တက်တော့~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
မြောင်ဟွန်းက ပါးလေးတွေနီရဲကာ အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီကိုသာချွတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်တက်သွားတာမို့
ဗြောင်အင်ရယ်ချင်သွားတာအမှန်~
*သူ့ကိုယ်သူOmegaလေးများထင်နေသလားမသိဘူး~*
"မင်းကိုနမ်းလို့အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လားမြောင်ဟွန်း~"
"ပြေ...ပြေတာပေါ့~"
"ok..မွ...ပြွတ်စ်~"
ဗြောင်အင်က မြောင်ဟွန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းကို
စတင်နမ်းရှိုက်တော့ နူးညံ့လွန်းတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့်
ဗြောင်အင်တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားသွားတာအမှန်~
*Omegaတွေကိုနမ်းရသလိုဘဲဟ
အရမ်းနူးညံ့တယ်~*
"ပြွတ်စ်...အွန်း...ပြွတ်စ်~"
"အွန်း...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်~"
Alphaတစ်ယောက်ရဲ့အစွမ်းတွေပြနေတဲ့ဗြောင်အင်က
မြောင်ဟွန်းရဲ့လည်တိုင်ကိုနမ်းကာ
လက်ကအင်္ကျီထဲဝင်လိုက်ပြီး ချယ်ရီသီးကိုကိုင်လိုက်သေး~
"ဘာလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာလဲဦးလေးကြီး~"
"ငါကလုပ်ရရင်ပြီးရောဆိုတဲ့လူစားမျိုးမဟုတ်ဘူး
အဲ့တာကြောင့် မင်းကိုသာယာမှုတွေပေးမလို့လုပ်နေတာ~"
"ဦးလေးကြီးကလုပ်မလို့လား~"
"ငါမလုပ်လို့ဘယ်သူလုပ်မှာလဲ~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
