"ေနာက္ထပ္သံုးေလးလဆိုရင္ ႏို႔ဘူးကူရေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္darling~"
"အြန္း သားေလးႏို႔မဝရင္ေတာ့ကူရမွာေပါ့~"
"ကားသံၾကားတယ္အိမ္ေရ႔ွမွာဘယ္သူမ်ားလဲ ommaတို႔မ်ားလား~"
အခုဆိုရင္ထယ္ေယာင္းက ၿခံေစာင့္ပါငွားထားၿပီမို႔
အိမ္ထဲ သူစိမ္းေတြဝင္လာမွာစိတ္မပူရေတာ့
ကိုယ္တိုင္ထြက္မၾကည့္ေတာ့~
"မဂၤလာပါခဗ်~"
"ဟာ ေျမာင္ဟြန္းပါလား လာထိုင္~"
"taekookေလးႏိုးေနတာလား ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးခ်ီၪီးဆရာ~"
"အရင္ဆံုးလက္သြားေဆး အျပင္ကလာခဲ့တာဆိုေတာ့
လက္ကဘာေတြကိုင္ထားမွန္းမသိ~"
"ဆရာကလဲ ဘာမွေထြေထြထူးထူးကိုင္မလာပါဘူး
ဆရာတို႔အတြက္ဝယ္လာတဲ့လက္ေဆာင္ေတြဘဲကိုင္လာတာ~"
"အဲ့တာလဲကိုင္လာတာဘဲေလ သြားေဆးခဲ့ သြား~"
ေျမာင္ဟြန္းကသူလက္မေဆးရင္ ထယ္ေယာင္း
ကေလးေပးမခ်ီမွန္းသိေနလို႔ ျမန္ျမန္သြားၿပီး
လက္သြားေဆးရတယ္ေလ~
"ဆရာ ကြၽန္ေတာ္လက္ေဆးၿပီးၿပီ~"
"ေရာ့ ေသခ်ာေပြ့~"
"အိုး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့taekookေလး..မြ~"
"အခုလာတာက ကေလးခ်ီဖို႔ဘဲလားေျမာင္ဟြန္း~"
"တစ္ဝက္ကကေလးခ်ီဖို႔ ေနာက္တစ္ဝက္ကေျပာစရာရိွလို႔~"
"ဘာေျပာစရာရိွတာလဲေျပာစမ္းပါၪီး~"
"ေနာက္မွေျပာမယ္ အခုေတာ့taekookေလးနဲ႔ကစားၪီးမယ္~"
"ငါ့သားကအခုမွတစ္လသားေနာ္~"
ေျမာင္ဟြန္းရဲ့ ကေလးခ်ီတာ ကေလးကိုေခ်ာ့ျမဴတာ
နမ္းတာေတြအကုန္လံုးက ႏူးညံ့တာမို႔
ထယ္ေယာင္းတို႔လဲစိတ္ခ်သလို ကေလးကလဲၿငိမ္တယ္။
"Darling~ေျမာင္ဟြန္းယူလာတဲ့အထဲမွာစားစရာပါလားၾကည့္ေပးၪီး~"
"ပါတယ္အစ္ကိုေဂ်ာင္ကု Ommaက
အဟာရလဲျဖစ္ၿပီးႏို႔ထြက္အားေကာင္းတဲ့စြတ္ျပဳတ္နဲ႔
ကေလးအေမေတြစားလို႔ရတဲ့cookieေတြထည့္ေပးလိုက္တယ္~"
CZYTASZ
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜25💜
Zacznij od początku
