"နှစ်ယောက်လုံးတော်ကြပါတော့ ငါ့ကိုလဲစကားပြောခွင့်ပေးကြပါဦး~"
"မပြောရဘူး အိမ်ထဲဝင်မယ်honey~"
"babyစကားပြောဦးမယ်လို့ပြောနေတယ်လေ
မင်းမကြားဘူးလား~"
"မပြောရဘူးကွာ!~"
ထယ်ယောင်းကဆွဲexကဆွဲနဲ့
ဗိုက်တစ်လုံးနဲ့ဂျောင်ကုဟာ အလယ်မှာကားကားကြီးဖြစ်နေပြီး စိတ်ကတိုလာပြီ~
"ငါအရေးကြီးတဲ့စကားပြောမှာမို့လို့
နှစ်ယောက်လုံးငါ့လက်ကိုလွတ်ပြီးတိတ်တိတ်လေးနေကြစမ်း~"
"ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်တည်းကတစ်ယောက်ကိုရွေးတော့မှာမဟုတ်လားbaby~"
"ဟုတ်တယ်~"
"အိမ်ထဲဝင်ကြစို့honey ဘာမှမပြောနဲ့တော့နော်
honeyကလိမ္မာပါတယ်~"
"မင်းကိုမရွေးဘူးဆိုတာသိနေလို့ babyကိုစကားပြောခွင့်မပေးတာမဟုတ်လားထယ်ယောင်း~"
"မင်း တော်လိုက်တော့!"
"အာ့!"
အနာပေါ်တုတ်ကျသွားသလိုခံစားလိုက်ရတဲ့ထယ်ယောင်းက
ဂျောင်ကုရဲ့exကိုလည်ပင်းညစ်ပြီး
ပြင်းထန်တဲ့pheromoneတွေကို
ထုတ်လွတ်တာကြောင့်တစ်ဖက်လူက သာမာန်Alphaဖြစ်တာကြောင့် ဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်သလို ဂျောင်ကုလဲ
ခေါင်းတွေမူးဝေလာပြီ~
"darlingမလုပ်နဲ့ လွတ်လိုက်~"
"မလွတ်ဘူး သူကိုသတ်မယ် သူသေမှအေးမှာ~"
"အစ်~"
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း! မင်းကိုငါလွတ်လိုက်လို့ပြောနေတယ်လေ!"
"ဆရာ?...အစ်ကိုဂျောင်ကု~"
"မြောင်ဟွန်း လာပါဦး~"
ဘယ်လိုတားတားမရတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
ဂျောင်ကုအခက်တွေ့နေချိန် မြောင်ဟွန်းရောက်လာတာကြောင့် မြန်မြန်အကူညီတောင်းရတဲ့ဂျောင်ကု~
"ဆရာမလုပ်နဲ့ လက်လွန်မယ်~"
"မင်းဝင်မပါနဲ့မြောင်ဟွန်း!"
"ဝင်မပါလို့မှမရတာ~"
မြောင်ဟွန်းကထယ်ယောင်းကိုအနောက်ကနေဆွဲ
ထယ်ယောင်းကလုံးဝမလွတ်ဆိုတော့
ဂျောင်ကုမှာယောကျာ်းရယ် exရယ် crushရယ်သုံးယောက်ကြားမှာ ပြာယာခတ်လို့~
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
