"ခနလေးပါ ခနလေးဘဲအချိန်ပေးပါ~"
ဂျောင်ကုဘက်ကကောင်းကောင်းမွန်မွန်တောင်းဆိုနေတာမို့
ထယ်ယောင်းလဲလိုက်လျောပေးကာ
မနီးမဝေးနေရာမှာစောင့်နေလိုက်တယ်။
"မတွေ့တာကြာပြီနော်အစ်ကို နေကောင်းရဲ့လား
ပိန်သွားသလိုဘဲ~"
"ကိုယ်..ကိုယ်အားလုံးသိသွားပြီbaby
babyနဲ့ထယ်ယောင်းရဲ့ပတ်သက်မှုကနေစလို့
ကိုယ်တို့လမ်းခွဲခဲ့တဲ့အထိ~"
"ဟုတ်လား လိမ်ထားခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ်~"
"တောင်းပန်ဖို့မလိုဘူးbaby ကိုယ်နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့ဖို့ဘဲလိုတာ~"
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ ဒီမှာမမြင်ဘူးလားဗိုက်ဖောင်းနေတာကို အစ်ကိုနွားဖြစ်ချင်နေတာလား~"
"နွားမကလို့ဘာကောင်ဘဲဖြစ်ဖြစ်babyရယ်
ကိုယ်babyကိုချစ်တယ် babyမရှိဘဲနေကြည့်ခဲ့ဘေမဲ့
လုံးဝမနေနိုင်လို့babyနဲ့ပတ်သက်သမျှအကုန်စုံစမ်းပြီးbabyကိုလိုက်ရှာနေခဲ့တာ~"
"အခုကဘာဖြစ်ချင်တာလဲ~"
"ကိုယ် babyကိုပြန်လိုချင်တယ် babyကိုလက်ထပ်မယ်~"
"ကျွန်တော်က ကလေးတောင်မွေးတော့မှာလေ~"
"ရတယ် ကလေးတစ်ယောက်လောက်ကတော့ကိုယ်ကျွေးနိုင်တယ် အဓိကကbabyကိုယ့်ကိုပြန်လက်ခံဖို့ဘဲ~"
*ငါသိတယ် ငါထားခဲ့သမျှရည်းစားတွေထဲမှာဒီလူကငါ့ကိုတကယ်ချစ်တဲ့တစ်ဦးတည်းသောလူဘဲ ငါသူနဲ့လက်ထပ်လိုက်ရင် ငါလဲအဆင်ပြေမယ် ထယ်ယောင်းလဲလွတ်လပ်သွားမယ်~*
"baby~ကိုယ်ပြောတာကိုလက်ခံပါနော်~"
"စဥ်းစားကြည့်လိုက်မယ်လေ~"
"babyတကယ်ပြောတာနော် ကိုယ်စောင့်နေမယ်
အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်ကိုယ့်ကိုဆက်သွယ်လိုက်နော်~"
"အင်းပါ~"
"ကိုယ်တကယ်ဝမ်းသာတယ်သိလား babyနဲ့ထပ်မခွဲရတော့ဘူး~"
"honey ဒီလောက်ဆိုရပြီလေ အိမ်ပြန်ကြစို့နော်~"
ထယ်ယောင်းကအိမ်ပြန်ဖို့လာခေါ်ပြီမို့လို့
ဂျောင်ကုလဲသူ့exကိုနှုတ်ဆက်ကာ လိုက်ပါသွားတော့
ထယ်ယောင်းမျက်နှာကမပြုံးမရွှင်~
KAMU SEDANG MEMBACA
~~real life~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜20💜
Mulai dari awal
