"စကားမပြောနဲ့တော့darling
Darlingအသံကြားရင်ကလေးကပိုလို့လှုပ်ရှားနေသလိုဘဲ honeyဗိုက်နာတယ်~"
"အင်းပါ လာ ထပြီး လမ်းနည်းနည်းလျှောက်လိုက်
ဗိုက်ထဲကကလေးကhoneyအိပ်နေတာကိုမကြိုက်လို့ဖြစ်မှာ~"
"ခနလေးအိပ်တဲ့ဟာကို~"
"လမ်းလျှောက်တာလဲမကြာပါဘူး လာပါhoneyရဲ့~"
အပျင်းထူနေတဲ့ဂျောင်ကုကို ထယ်ယောင်းကတွဲထူပေးပြီး
ခြံထဲလမ်းလျှောက်ခိုင်းရာ ဂျောင်ကုကဘောင်းဘီမပါဘေမဲ့
ဝတ်ထားတာကထယ်ယောင်းအင်္ကျီမို့လို့ခြေတံလုံးနဲ့ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကလွဲရင်ဘာမှမပေါ်နေ~
"honey~"
"အွန်း~"
"ကိုယ်လေ honeyနဲ့မွေးလာမယ့်ကလေးကို
တစ်သက်လုံးစောင့်ရှောက်သွားမယ်နော်~"
"ရုတ်တရက်ကြီး?"
"အင်း~honeyတို့လဲ ကိုယ့်ကိုဘဲ
တစ်သက်လုံးအားကိုးရမယ်~"
"honeyအလုပ်လုပ်မှာကိုစိုးရိမ်နေတာလား
စိုးရိမ်မနေနဲ့ ဘယ်တော့မှလုပ်မှာမဟုတ်ဘူး~"
သူမဟုတ်တဲ့တစ်ခြားတစ်ယောက်ကို
အားမကိုးရဘူးဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုတွယ်ဝိုက်ပြောတာကို
နားမလည်တဲ့ဂျောင်ကုကတွေးလိုက်ရင်တစ်လွဲ~
"honeyတို့ကလေးကိုလေhoneyက
Darlingနဲ့ပိုတူစေချင်တာ~"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ honeyနဲ့တူရင်အရမ်းလှမှာကို~"
"လှတာမလှတာအသာထား honeyနဲ့တူရင်
ထိန်းကခက်မှာပေါ့~"
"အဲ့တာလဲသိတယ်?"
"သိတာပေါ့ အခုကလေးအဖေဖြစ်တော့မယ်ဆိုမှ
ပါးပါးရဲ့ခံစားချက်တွေကိုနားလည်လာတာ
အဲ့တာကြောင့်ပါးပါးရဲ့ဝဋ်တွေလည်မှာကြောက်တယ်~"
"ကိုယ့်အလှည့်ဆိုတော့သိတတ်လိုက်တာကောင်ဆိုးလေး~"
"ဟီးဟီး~"
"ကိုယ်ကလေ ကိုယ်တို့မိဘတွေလိုသားသမီးနည်းတာမကြိုက်ဘူး~"
"ပါးပါးကသာမာန်omegaဖြစ်တဲ့အပြင်ယောကျာ်းလေးမို့
ကလေးကတစ်ယောက်အပြင်မရနိုင်ဘူးလေ
ပါးပါးလောက်ကလေးလိုချင်တာပါးပါးဘဲရှိတယ်~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
