"စကားမေျပာနဲ႔ေတာ့darling
Darlingအသံၾကားရင္ကေလးကပိုလို႔လႈပ္ရွားေနသလိုဘဲ honeyဗိုက္နာတယ္~"
"အင္းပါ လာ ထၿပီး လမ္းနည္းနည္းေလ်ွာက္လိုက္
ဗိုက္ထဲကကေလးကhoneyအိပ္ေနတာကိုမႀကိဳက္လို႔ျဖစ္မွာ~"
"ခနေလးအိပ္တဲ့ဟာကို~"
"လမ္းေလ်ွာက္တာလဲမၾကာပါဘူး လာပါhoneyရဲ့~"
အပ်င္းထူေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုကို ထယ္ေယာင္းကတြဲထူေပးၿပီး
ၿခံထဲလမ္းေလ်ွာက္ခိုင္းရာ ေဂ်ာင္ကုကေဘာင္းဘီမပါေဘမဲ့
ဝတ္ထားတာကထယ္ေယာင္းအက်ႌမို႔လို႔ေျခတံလံုးနဲ႔ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးကလြဲရင္ဘာမွမေပၚေန~
"honey~"
"အြန္း~"
"ကိုယ္ေလ honeyနဲ႔ေမြးလာမယ့္ကေလးကို
တစ္သက္လံုးေစာင့္ေရွာက္သြားမယ္ေနာ္~"
"ရုတ္တရက္ႀကီး?"
"အင္း~honeyတို႔လဲ ကိုယ့္ကိုဘဲ
တစ္သက္လံုးအားကိုးရမယ္~"
"honeyအလုပ္လုပ္မွာကိုစိုးရိမ္ေနတာလား
စိုးရိမ္မေနနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး~"
သူမဟုတ္တဲ့တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို
အားမကိုးရဘူးဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကိုတြယ္ဝိုက္ေျပာတာကို
နားမလည္တဲ့ေဂ်ာင္ကုကေတြးလိုက္ရင္တစ္လြဲ~
"honeyတို႔ကေလးကိုေလhoneyက
Darlingနဲ႔ပိုတူေစခ်င္တာ~"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ honeyနဲ႔တူရင္အရမ္းလွမွာကို~"
"လွတာမလွတာအသာထား honeyနဲ႔တူရင္
ထိန္းကခက္မွာေပါ့~"
"အဲ့တာလဲသိတယ္?"
"သိတာေပါ့ အခုကေလးအေဖျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုမွ
ပါးပါးရဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုနားလည္လာတာ
အဲ့တာေၾကာင့္ပါးပါးရဲ့ဝဋ္ေတြလည္မွာေၾကာက္တယ္~"
"ကိုယ့္အလွည့္ဆိုေတာ့သိတတ္လိုက္တာေကာင္ဆိုးေလး~"
"ဟီးဟီး~"
"ကိုယ္ကေလ ကိုယ္တို႔မိဘေတြလိုသားသမီးနည္းတာမႀကိဳက္ဘူး~"
"ပါးပါးကသာမာန္omegaျဖစ္တဲ့အျပင္ေယာက်ာ္းေလးမို႔
ကေလးကတစ္ေယာက္အျပင္မရႏိုင္ဘူးေလ
ပါးပါးေလာက္ကေလးလိုခ်င္တာပါးပါးဘဲရိွတယ္~"
KAMU SEDANG MEMBACA
~~real life~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜20💜
Mulai dari awal
