"အဲ့တာဆို ကိုယ္အလုပ္လုပ္ၪီးမယ္ေနာ္~"
"လုပ္ေလ~"
ထယ္ေယာင္းကသူ႔ရဲ့အလုပ္ေတြကိုဆက္လုပ္ခ်ိန္မွာ
ေဂ်ာင္ကုေျခေထာက္ကသူ႔ေပါင္ေပၚမွာမို႔
ဘယ္ဘက္လက္ကအလုပ္မလုပ္ဘဲ ေဂ်ာင္ကုေျခေထာက္ကိုႏိွပ္ေပးေနရေသး~
*ငါက သူ႔အတြက္ဆိုရင္ဘာမွမၿငိဳျငင္ဘူး
သူမ်ားဆိုရင္ေတာ့ငါလုပ္ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး
ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကတည္းကေဂ်ာင္ကုကငါ့ရဲ့အရာရာျဖစ္လာခဲ့တာ ငါသူ႔ကိုခ်စ္ေနခဲ့တာလား~*
အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔အေတြးပင္လယ္ထဲစီးဝင္သြားတဲ့ထယ္ေယာင္းက ေဂ်ာင္ကုကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေဂ်ာင္ကုကပါးစပ္ႀကီးဟၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ~
"ဟဟ...ခ်စ္စရာေလးကြာ~"
သူသက္သာသလိုအိပ္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ေဘာင္းဘီမဝတ္ထားလို႔ေအာက္ကေဟာင္းေလာင္းနဲ႔
ေခါင္းကေစာင္းေစာင္းႀကီးမို႔ ထယ္ေယာင္းက
သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းအံုးေတြနဲ႔ခုေပးၿပီး
ေအာက္ပိုင္းကိုေစာင္ပါးပါးေလးနဲ႔အုပ္ထားေပးလိုက္ေလရဲ့~
*ေသခ်ာတာေပါ့ ငါသူ႔ကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာ~*
"မြ~"
သူ႔ရဲ့ခံစားခ်က္ကိုသိသြားတဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေဂ်ာင္ကုရဲ့နဖူးေလးကိုနမ္းတာေတာင္
ရွက္ေသြးေတျြဖာလို႔~
"အာ့~"
"ဘာျဖစ္တာလဲhoney~"
"ဗိုက္ထဲကကေလးက သူ႔ကိုယ္သူclubေရာက္ေနတယ္မ်ားထင္သလားမသိဘူး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကိုလႈပ္ရွားေနတယ္~"
"ဟဟ..honeyရယ္ ဘယ္နားကိုကန္တာလဲ
ကိုယ္စမ္းၾကည့္မယ္~"
အိပ္ေနတဲ့လူေတာင္ႏိုးလာတယ္ဆိုေတာ့
ထယ္ေယာင္းက ေဂ်ာင္ကုရဲ့ဗိုက္ကိုလက္နဲ႔စမ္းၾကည့္ရာ
ကေလးကတကယ္ကိုလႈပ္ရွားေနတာ~
"ဒီဘက္ကိုကန္သားသား daddyလက္ကိုကန္~"
"အာ့!...ရား ငါ့ဗိုက္ကိုေဘာလံုးကြင္းမ်ားထင္ေနၾကလား~"
"ဟားဟားး မထင္ရပါဘူးဗ်ာ~"
ထယ္ေယာင္းကေဂ်ာင္ကုဗိုက္ေပၚလက္တင္ကာ
ဟိုဘက္ဒီဘက္ေရႊ့လုပ္ရင္း စကားေျပာေနေတာ့
ဗိုက္ထဲကကေလးကလဲ ဆက္တိုက္ကိုကန္ေနေတာ့တာ~
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
