"ဟင်?"
"မင်းဂျယ်ယောင်းကိုကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက
အရမ်းနူးညံ့ပြီးအချစ်တွေနဲ့ပြည့်နေတော့ မင်းများငါ့ကို
ကရုမစိုက်တော့ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့တွေးပူခဲ့ဖူးတယ်~"
"ဟဟ~ကလေးလေးကျနေတာဘဲhoneyရယ်~"
"မင်းအချစ်ကိုသူလက်မခံလို့ မင်းတို့မတွဲဖြစ်တာကို
ငါကြိတ်ပျော်ခဲ့ဖူးတယ် မင်းရဲ့နောက်ရည်းစားတွေကို
မင်းတကယ်မချစ်တာကိုသိတော့လဲအရမ်းပျော်ခဲ့တယ်
ငါက မင်းရဲ့အချစ်တွေကရုစိုက်မှုတွေကိုတစ်ယောက်တည်းအပိုင်လိုချင်ခဲ့တာလေ~"
"honeyလိုချင်တဲ့အချစ်နဲ့ကရုစိုက်မှုတွေကို ကိုယ်ပေးခဲ့တယ်လေ~"
"အင်း ဒါဘေမဲ့ မင်းယွန်းဟိုနဲ့တွဲတော့
ငါ့ကိုယ်ငါသတိထားမိလာတယ် ငါကလောဘကြီးတဲ့လူဆိုတာကိုပေါ့ အဲ့တာကရွံမုန်းစရာကောင်းလို့ငါမင်းကိုရှောင်ခဲ့တယ် ကွာရှင်းဖို့လဲစိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ကြားက
အခုလိုတွေဖြစ်ကုန်တာဘဲ~"
"ဒါကကံစီမံရာဘဲလေhoneyရယ်~"
"ဟင့်အင်း~ငါ မင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုမကွဲစေချင်ခဲ့ဘူး
ငါကမကောင်းတဲ့လူဆိုတာကိုလက်မခံချင်ခဲ့ဘူး
မင်းတို့နှစ်ယောက် သက်ဆုံးတိုင်လက်တွဲသွားတာကိုဘဲမြင်ချင်တာ~"
"honeyက စိတ်ထားကောင်းတဲ့လူပါ
အခုဒီလိုဖြစ်သွားတာကလဲ honeyအပြစ်တစ်ခုမှမပါပါဘူး~"
အလုပ်ကိုလုံးဝမသွားတဲ့ထယ်ယောင်းက
တစ်နေ့လုံးဂျောင်ကုအနားမှာနေပြီးအဖော်ပြုပေးနေကာ
ဂျောင်ကုအိပ်တဲ့အချိန်မှသာ သူ့မန်နေဂျာကိုဖုန်းဆက်
laptopတစ်လုံးနဲ့အလုပ်လုပ် လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေကိုကျတော့ မန်နေဂျာက လာပို့လာယူရတာပေါ့~
~~knock~~knock~~
"ဟာ~Ommaတို့ပါလား လာထိုင်ကြပါဦး~"
အလုပ်ထဲအာရုံရောက်နေတဲ့ထယ်ယောင်းက
သူ့မိဘတွေရဲ့ကားသံကိုတောင်မကြားဘဲ
သူ့ရဲ့စားပွဲကိုလာခေါက်မှသိရတဲ့အဖြစ်~
"kookieရော~"
"honeyကအိပ်နေတယ် ခနလေးကျွန်တော်.....
"မနိုးနဲ့ အိပ်ပါစေ~"
"မနိုးပါဘူး Ommaတို့အတွက် ထိုင်စရာနေရာရှင်းပေးမလို့~"
ESTÁS LEYENDO
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
