"အခုမှအသက်26ပြည့်ခါစဆိုတော့ နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့မှီပါသေးတယ် ကွာရှင်းကြလေ ပြီးရင်
သားတို့တကယ်ချစ်မြတ်နိုးတဲ့လူနဲ့လက်ထပ်ကြ~"
"ကျွန်တော်honeyကိုကွာရှင်းပေးမှာမဟုတ်ဘူးပါးပါး~"
အချိန်ကိုက်ကိုရောက်လာတဲ့ထယ်ယောင်းက
ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ဂျောင်ကုကို
sofaပေါ်ပွေ့တင်ပေးကာ သူ့ရဲ့အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီနဲ့
ဂျောင်ကုရဲ့ခါးအောက်ပိုင်းကိုခြုံထားပေးလိုက်တယ်။
"သားထယ်ယောင်း ဆက်ပြီးဟန်ဆောင်နေစရာမလိုပါဘူး
ပါးပါးအားလုံးသိပြီးပါပြီ~"
"ကျွန်တော်ဟန်ဆောင်နေတာမဟုတ်ဘူးပါးပါး
honeyကိုလုံးဝမကွာရှင်းပေးဘူး~"
"ဘာကမင်းကို အဲ့လောက်ပြတ်သားစေတာလဲပြောစမ်းပါဦး~"
"kookieမှာ ထယ်ယောင်းနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီပါးပါး~"
"ဘယ်လို?"
"ဟုတ်တယ် အဲ့တာအမှန်ဘဲ ကလေးကြောင့်
ကျွန်တော်honeyကိုဆွဲထားတယ်ဆိုပြီးမထင်လိုက်ပါနဲ့
ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်က တည်ငြိမ်တဲ့အိမ်ထောင်ရေးကိုတည်ဆောက်ချင်ပြီမို့လို့ပါ~"
"kookieကရော~"
"kookieလဲ ထယ်ယောင်းနဲ့မကွာရှင်းချင်ဘူး~"
လက်ထပ်ပေးခဲ့တုန်းကလဲလက်မထပ်ချင်လို့ငြင်းဆန်ကြပြီး
အခုကွာရှင်းခိုင်းပြန်တော့လဲ မကွာရှင်းနိုင်ဘူးဖြစ်ပြန်တဲ့ထယ်ယောင်းတို့ကိုMrs.jeonလဲလုံးဝနားမလည်နိုင်~
"ဒါဆိုရင်ကောင်းပြီ ရှေ့လျှောက်ကောင်းကောင်းနေသွားကြ~"
"ဟုတ်ကဲ့~ကျွန်တော်Kookieကိုအိမ်ပြန်ခေါ်သွားတော့မယ် ဆေးစစ်ရမယ့်အချိန်ရောက်နေပြီမို့~"
"အင်းပါ ခေါ်သွား ပြဿနာမဖြစ်ကြနဲ့
ကလေးအဖေတွေဖြစ်ကြတော့မှာ~"
ထို့နောက်ထယ်ယောင်းက ဂျောင်ကုကို
ပွေ့ချီပြီထွက်သွားတော့Mrs.jeonလဲ
အနည်းငယ်စိတ်အေးသွားပြီး အပျော်ခရီးထွက်နေတဲ့Mrs.kimကိုဖုန်းဆက်သတင်းပေးရတယ်။
"honey~"
"အင်း ပြောလေထယ်ယောင်း~"
"honey ကိုယ့်ကလေးကိုတကယ်မွေးချင်ရဲ့လား~"
ESTÁS LEYENDO
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
