"ငါကမူခဲ့တာမဟုတ်ဘူး မင်းတို့ကသူငယ်ချင်းပါဆိုပြီး
နောက်ကွယ်မှာတိတ်တိတ်လေးညားနေကြတာလေ
လက်ထပ်ပြီးတာတောင်ရည်းစားတွေထားနေကြသေးတာ~"
"အဲ့တာငါတို့ကိစ္စလေ မင်းနဲ့မှမဆိုင်တာ~"
"ကိုယ်ချစ်ရတဲ့လူက သူငယ်ချင်းနဲ့ဖောက်ပြန်နေတာကိုဘယ်သူကခံနိုင်မှာလဲ ယွန်းဟိုဆိုရင်ကြည့် မင်းတို့လက်ထပ်ထားတာကိုမသိဘဲ ထယ်ယောင်းရဲ့အချစ်နွံထဲနစ်နေတာ
ငါကသူ့ကို ငါ့လိုဖြစ်မှာစိုးလို့ကယ်တင်လိုက်တာရှင်းပြီလား~"
"မင်းကကယ်တင်တာမဟုတ်ဘူးဖျက်ဆီးပစ်တာ
ငါလဲရည်းစားနဲ့ဘဲ နှစ်ကုန်ရင်ထယ်ယောင်းနဲ့ကွာရှင်းပြီး
အိမ်ထောင်သစ်ထူထောင်ဖို့ငါတို့တွေသဘောတူထားတာ~"
"kookie???"
အရမ်းကိုမှရင်းနှီးနေတဲ့အသံကြောင့်
ဂျောင်ကုနောက်လှည့်ကြည့်ရာ သူ့ရဲ့Omegaအဖေဖြစ်နေတာမို့ ဂျောင်ကုလန့်သွားတာအမှန်~
"ပါ...ပါးပါး~"
"အိမ်ကိုသွားရအောင်~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
အိမ်ကိုသွားမယ်ဆိုပြီးခေါ်လာလို့
ဂျောင်ကုလဲနောက်ကလိုက်လာပြီးအိမ်ထဲအတူဝင်ကာ
ဂျောင်ကုကကြမ်းပြင်မှာထိုင်တော့ Mrs.jeonကဘာစကားမှမပြော~
*အရင်လို ဆူဆဲအော်ငေါက်လိုက်ရင် ပိုပြီးခံစားလို့ကောင်းမယ်~*
"kookie~ခနကပြောတာတွေအကုန် အမှန်တွေချည်းဘဲလား~"
"အခုမှတော့မလိမ်တော့ပါဘူး ဟုတ်တယ် အမှန်တွေချည်းပါဘဲပါးပါး~"
"ပါးပါးတို့ထင်တာ သားတို့ကိုလက်ထပ်ပေးလိုက်ရင်
တစ်နေ့မဟုတ်တစ်နေ့ ရင်ထဲကအချစ်တွေပွင့်ထွက်လာပြီး
ချစ်သွားကြမယ်လို့ပေါ့ ဒါဘေမဲ့ပါးပါးတို့မှားသွားတာဘဲ~"
"kookieတောင်းပန်ပါတယ်~"
"မတောင်းပန်ပါနဲ့ သားကမမှားခဲ့ပါဘူး အစကတည်းက
သားကထယ်ယောင်းနဲ့လက်ထပ်ဖို့ငြင်းဆန်ခဲ့တာဘဲလေ
ပါးပါးတို့အတင်းလက်ထပ်ပေးခဲ့လို့အခုလိုတွေဖြစ်ရတာ~"
"ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အပြစ်မတင်ပါနဲ့ ပါးပါးတို့လဲမမှားခဲ့ပါဘူး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
