"တောင်းပန်ပါတယ် နောက်မှလူချင်းတွေ့ပြီးသေချာတောင်းပန်ပါ့မယ်~"
*တီ~*
*ဖြန်း!*
ဖုန်းချလိုက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် ဂျောင်ကုဆီက
ပါးရိုက်တာကိုခံလိုက်ရတဲ့ထယ်ယောင်းက
ဂျောင်ကုရဲ့လက်ကိုယူပြီးပွတ်ပေးလိုက်သေး~
"သတိထားမှပေါ့honeyရဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလမှာ
အရမ်းထိခိုက်လွယ်တယ်~"
"မင်းရူးသွားပြီလားထယ်ယောင်း~"
"ထင်တာဘဲ~"
"မင်း ယွန်းဟိုကိုချစ်လျှက်နဲ့ ဘာလို့လမ်းခွဲစကားပြောရတာလဲ ဘာလဲ ဒီကလေးကြောင့်လား~"
"ဘယ်သူ့ကြောင့်မှမဟုတ်ဘူး ဒါကိုယ့်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ဘဲ~"
"အဲ့လိုမဖြစ်ရဘူးလေ ငါတို့ကွာရှင်းပြီး
သူနဲ့လက်ထပ်ရမှာလေ~"
"ယွန်းဟိုကအခုအကုန်သိထားပြီလေ
honeyဖြစ်စေချင်သလို ကိုယ်တို့ကွာရှင်းပြီး
ယွန်းဟိုနဲ့လက်ထပ်လိုက်ရင်တောင် တစ်နေ့ကိုယ့်ရဲ့ပထမအိမ်ထောင်ကိစ္စနဲ့ရန်ဖြစ်စကားများရမှာဘဲလေ~"
ထယ်ယောင်းရဲ့စကားဟာအဓိပ္ပါယ်ရှိဘေမဲ့
ဂျောင်ကုကတော့ သူကချစ်သူနှစ်ယောက်အတွက်
လူဆိုးဖြစ်ရတယ်ဆိုပြီး ထယ်ယောင်းကိုစိတ်တိုပြီး
အခန်းထဲကမထွက်တော့~
~~knock~~knock~~
"တံခါးဖွင့်ဦးhoney~"
"..............."
"honey ကိုယ်ပြောတာကြားလား~"
*ချလောက်~*
"ဘာကိစ္စလဲ~"
"honeyနဲ့ ကလေးရဲ့ကျန်းမာရေးကိုစစ်ဆေးဖို့အချိန်ရောက်ပြီလေ~"
"မလိုဘူး အကုန်ကောင်းတယ်~"
"မစစ်ကြည့်ရသေးဘဲ ဘယ်လိုသိမှာလဲhoneyရဲ့~"
"ငါတို့ကွာရှင်းရအောင်ထယ်ယောင်း~"
"ကိုယ်အလေးချိန်အရင်တိုင်းရအောင်~"
"မနက်ဖြန်ကွာရှင်းမယ်~"
"honey တော်တော့~"
''ငါတကယ်ပြောတာ မနက်ဖြန်ကွာရှင်းရအောင်
ယွန်းဟိုကိုပြန်တောင်းပန်လိုက် သူကပြန်လက်ခံမှာသေချာတယ်~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
