"ျမန္ျမန္ေရြးေပးေတာ့darling~"
"ေနပါၪီးကြာ အရမ္းမေလာပါနဲ႔~"
ေဂ်ာင္ကုက သူ႔ရည္းစားနဲ႔ခ်စ္သူသက္တမ္းႏွစ္လျပည့္ကို
သူ႔ရည္းစားေျပာမွသိလိုက္တာမို႔
နာရီလက္ေဆာင္ေပးဖို႔အတြက္ ထယ္ေယာင္းကိုေရြးခိုင္းေနတာ~
"ဒါေလး ဒါေလးမဆိုးဘူး~"
"အရမ္းလူႀကီးမဆန္လြန္းဘူးလား~"
"Honeyရဲ့ရည္းစားက ကေလးမွမဟုတ္တာ~"
"ေအးေနာ္ 32ႏွစ္ဆိုေတာ့ ဒါေလးလဲေကာင္းပါတယ္~"
"ဟုတ္တယ္ ဒါေလးဘဲယူလိုက္~"
ထယ္ေယာင္းေရြးေပးတဲ့နာရီကိုဘဲယူကာ
ရည္းစားျဖစ္သူဆီသြားတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
တက္ႂကြလမ္းဆန္းေနတာေတာ့အမွန္~
"Bye bye..ညေနမွေတြ့မယ္ေနာ္ကိုကို~"
"ေကာင္းပါၿပီ...မြ~"
ထယ္ေယာင္းေက်ာင္းပို႔ေပးလို႔
အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ယြန္းဟိုက
အလုပ္ခြင္ဝင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့စီနီယာေတြဆီက
သင္တန္းပို႔ခ်တာကိုလဲနားေထာင္ေလရဲ့~
"ေက်ာင္းသား~"
"ဟုတ္ ေျပာပါစီနီယာဂ်ယ္ေယာင္း~"
"ခနေလာက္ သီးသန္႔စကားေျပာလို႔ရမလား~"
"ရပါတယ္~"
ဂ်ယ္ေယာင္းကထယ္ေယာင္းရဲ့အခ်သ္ၪီးဆိုတာကိုမသိတဲ့ယြန္းဟိုက သီးသန္႔စကားေျပာမယ္ဆိုတာကိုလဲ
ဘာမွေထြေထြထူးထူးမစဥ္းစား~
"ကင္မ္ထယ္ေယာင္းနဲ႔ကဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲေက်ာင္းသား~"
"ဟင္?"
"တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ကေက်ာင္းေနဘက္ေတြမို႔လို႔ပါ~"
"ေအာ္~ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူပါ~"
"သူ႔အေၾကာင္းဘယ္ေလာက္သိလဲ~"
"ကိုကိုကၾကင္နာတယ္ ကရုစိုက္တယ္ အလိုလိုက္တယ္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္ ဒါဆိုရင္ရၿပီ
က်န္တာဘာမွမသိခ်င္ဘူး~"
"သူ႔သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေရာသိလား~"
"စီနီယာဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ တည့္ဘဲေျပာပါ~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
