"ငါက မင်းမုဒိမ်းကျင့်ခံခဲ့ရတယ်ထင်ပြီးအရမ်းလန့်သွားတာ~"
"မဟုတ်ဘူး ငါ့ရည်းစားနဲ့လုပ်ဖို့အတွက်
အစပျိုးကြတော့ သူကခါတိုင်းလိုpheromoneတွေထုတ်တယ်လေ အဲ့တာကိုငါကဘာဖြစ်သလဲမသိဘူး
ခေါင်းတွေမူးပြီးသူ့pheromoneကိုဆန့်ကျင်နေတယ်လေ တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတာကို~"
"မင်းကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ~"
"အဲ့တာကြောင့်ထင်တယ်...ဘာ!!!"
"ဟုတ်တယ် ကိုယ်ဝန်နှစ်ပတ်ရှိနေတယ်~"
"မဖြစ်နိုင်တာ~"
"မင်းမယုံရင် ဒီမှာကြည့်~"
ထယ်ယောင်းကဓာတ်ပုံတစ်ပုံကိုပေးလို့
ဂျောင်ကုယူကြည့်ရာ ဓာတ်ပုံထဲမှာမြင်ရတာက
အစက်ကလေးတစ်စက်~
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ငါကလေးယူဖို့ဆန္ဒမရှိခဲ့ပါဘူး~"
"ကလေးကမင်းရည်းစားရဲ့Pheromoneကိုငြင်းဆန်တယ်ဆိုတော့ သူက ကလေးအဖေမဖြစ်နိုင်ဘူး~"
"ငါလဲ မင်းရယ်သူရယ်ကလွဲရင် ဘယ်သူနဲ့မှမလုပ်ဖြစ်ပါဘူး~"
"လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပတ်က ဘယ်သူတွေနဲ့လုပ်ခဲ့သေးလဲ~"
"မလုပ်ဖြစ်ဘူး ငါ့ဘဲနဲ့တောင်မလုပ်တာကြာလို့ဆိုပြီး
ဒီနေ့မှလုပ်မလို့ကို အခုလိုဖြစ်တာဘဲ~"
"သေချာခေါင်းအေးအေးထားပြီးစဥ်းစားကြည့်~"
"ငါဘယ်သူနဲ့မှမလုပ်......
*"အစ်ကို...အရမ်းကောင်းတာဘဲ~"*
"မြောင်ဟွန်း! ခွေးကောင် ငါ့ကိုများဘယ်လိုသတ္တိနဲ့
အကာကွယ်မသုံးဘဲလုပ်ရဲတာလဲ ငါနဲ့တွေ့မယ်!"
"နေဦး~မြောင်ဟွန်းဟုတ်လား~"
"ဟုတ်တယ် ကလေးရုပ်နဲ့ငါ့ကိုတက်လုပ်သွားတာ~"
"ဘယ်တုန်းကလဲ~"
"ငါတို့26နှစ်ပြည့်မွေးနေ့မတိုင်ခင်ညက
အဲ့ညကငါတော်တော်မူးနေတာ~"
"သူဆိုတာသေချာလို့လား~"
"သေချာတယ် ငါမူးနေတာဆိုဘေမဲ့မှတ်မိတယ်
သူဆိုတာသေချာတယ် အဲ့တာပြီးတော့
ငါဘယ်သူနဲ့မှမလုပ်ဖြစ်ဘူး လိုရမယ်ရဆိုပြီး
ဆေးသောက်ဖို့လုပ်ဘေမဲ့ငါတို့မွေးနေ့နဲ့ဘာနဲ့ဆိုတော့မသောက်ဖြစ်လိုက်ဘူး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
