"ပြွတ်စ်...နို့စို့ခံရလို့ အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာပြီလား~"
"အင်း...အာ့~"
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုရဲ့အင်္ကျီတွေကိုအပေါ်ပင့်တင်ပြီး
ပန်းနုရောင်ပွင့်ချပ်ပေါ်ကချယ်ရီသီးရဲရဲလေးကို
စုပ်နမ်းနေတာမို့ ဂျောင်ကုမှာကျောကိုကော့လို့~
"အား...အာ့...အာ့...darling...အင့်...အား...ဟာ့~"
"အား...ကျပ်နေတာဘဲ...အင့်...အင့်~"
*ဖတ်...ဖတ်...ဖတ်~*
"အွန့်...အင့်...ကောင်းလိုက်တာ...အာ့...အာ့...အား...ဟင့်~"
"အင့်...နွေးနေတာဘဲ...အား...အင့်~"
"အာ့...ဟာ့...အင့်...အင့်...အား...အာ့...အွင်း~"
"ကောင်းလား...အင့်...အင့်~"
*ဖတ်...ဖတ်...ဖတ်~*
"အရမ်း...ကောင်းတယ်...အား...အင့်...အင့်...အား~"
ဒီတစ်ခေါက်ချစ်ရည်လူးကြတာက
အရင်ကလုပ်ခဲ့တာတွေနဲ့မတူ
အရမ်းစိတ်ကျေနပ်စရာကောင်းတာတော့အမှန်~
"အား...ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ...အာ့...ငါ့ခါး~"
နာကျင်စွာနဲ့မနက်အိပ်ယာနိုးလာတဲ့ဂျောင်ကုဟာ
ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ခံစားချက်အရsexလုပ်ထားမှန်းသိဘေမဲ့
အရမ်းကိုမှသပ်ရပ်နေပြီး အဝတ်စားကအပြည့်~
"ညကငါဘယ်လိုအိမ်ပြန်ရောက်လာတာလဲ
ငါနဲ့sexလုပ်ခဲ့တာကရော ဘယ်သူလဲ~"
တွေးမရတဲ့အဆုံးရေသွားချိုးတဲ့ဂျောင်ကုက
မနေ့ကသူဝတ်ထားတဲ့အဝတ်စားတွေအပေါ်မှာ
မြောင်ဟွန်းရဲ့Pheromoneနံ့ကိုရတာမို့ ညကမြောင်ဟွန်းနဲ့ရှိခဲ့တဲ့အချိန်တွေကိုသတိရသွားရော~
"မဖြစ်သေးပါဘူးထယ်ယောင်းကိုဖုန်းဆက်မေးမှပါ~"
ဖုန်းဆက်မယ်လုပ်ခါမှဖုန်းကမရှိ နာရီကိုကြည့်တော့လဲ
မနက်ဆယ်နာရီထိုးပြီမို့ ထယ်ယောင်းအလုပ်သွားပြီထင်ကာ
အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ ထယ်ယောင်းကမီးဖိုမှာ~
"ထယ်ယောင်း??"
"အိုး နိုးပြီလားhoney~"
"အလုပ်မသွားဘူးလား ဒီနေ့ပိတ်ရက်လဲမဟုတ်ပါဘူး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
