"အာ့...Kookie...အား...အင့်~"

"အာ့...အာ့...အွင့်...အရမ်းနက်တယ်...အား...အင့်...အင့်~"

"အင့်...F**k...အား...အင့်~"

"ဟာ့...အား...အာ့...ကောင်းတယ်...အင်း...အွန်း...ဟာ့~"

"လုပ်လို့ကောင်းတယ်...အင့်...အင့်~"

"အင်း...ဟင့်...အွမ့်...အွန့်...အာ့...အာ့..အား...အင့်~"

ပက်လက်လှန်အိပ်နေတဲ့ထယ်ယောင်းအပေါ်မှာ
ဂျောင်ကုကတက်ခုန်နေပြီး ထယ်ယောင်းကလဲ
အောက်ကနေပင့်ဆောင့်နေတာမို့ ထိမိနေရောဘဲ~

"အင့်...အွန့်...f*ck...အား~"

"အာ့...ဟား...အရမ်းကောင်းတယ်...အိ...အင့်~"

"မင်းရဲ့pheromoneတွေ...ထုတ်ဦး~"

*ချလောက်~*

"ဂျွန်ဂျောင်ကု!!" "ကင်မ်ထယ်ယောင်း!!"

"O..Omma??"

"ပါးပါး?"

လုပ်နေရင်းတန်းလန်း နှစ်ဘက်မိဘတွေရောက်လာတာမို့
ထယ်ယောင်းရောဂျောင်ကုပါ
အံ့သြထိတ်လန့်လို့ ဒီတိုင်းတန်းလန်းကြီး~

"Appa...ပါးပါးတို့ထင်သလိုမဟုတ်ဘူးနော်
kookieရှင်းပြမယ်~"

"ဘာကိုထင်သလိုမဟုတ်တာလဲ ဖင်ထဲd*ckတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေတာတောင် ကစားနေကြတာပါလို့ပြောဦးမလို့လား~"

"မ..မဟုတ်.......

"ကင်မ်ထယ်ယောင်း!...မင်း kookieကိုယူရင်ယူ
မယူရင် အမွေဖြတ်စွန့်လွတ်ခံရပြီသာမှတ်ထားလိုက်တော့~"

"ဂျောင်ကု မင်းလဲငြင်းဖို့မကြိုးစားနဲ့
ကြိုးစားတာနဲ့အသေဘဲ~"

ဒီတစ်ခါမှာတော့ ခိုးစားနေတာကို မိဘတွေ
ဖမ်းမိသွားပြီမို့ ငြင်းလို့လဲမရ ထွက်ပြေးလို့လဲမရနဲ့
နောက်ဆုံး လက်ထပ်လိုက်ရတဲ့ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကု~

"ကလေးတွေက ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာကို
လက်ထပ်ပေးပြီလားအစ်မရဲ့~"

"ဟုတ်တယ် မိဘချင်းလဲသဘောတူတယ်
ကလေးချင်းလဲမေတ္တာမျှနေကြတော့ စောစောဘဲလက်ထပ်ပေးလိုက်တာ~"

"အင်းပါ အဲ့လိုဆိုတော့လဲကောင်းပါတယ်~"

မင်္ဂလာပွဲကိုမကျဥ်းလေးလဲမဟုတ်သလို
အကျယ်ချဲ့လဲမဟုတ်ဘဲ ပြုလုပ်ပေးကြတဲ့မိဘတွေက
ပြုံးရွှင်လို့နေကြဘေမဲ့ သတို့သားနှစ်ယောက်က
မရယ်မပြုံးနဲ့ မင်္ဂလာညကိုရောက်သွားပြီ~

~~real life~~{Complete}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon