"မင္းကထြက္ေျပးမွာ? ငါနဲ႔?"
"ဟုတ္တယ္ေလ ငါတို႔မွဒီလက္ထပ္ပြဲကိုသေဘာမက်တာ~"
"အဲ့လိုဆိုရင္ေတာင္ ငါၾကားဖူးတာ
သတို႔သားကထြက္ေျပးတာ ဒါမွမဟုတ္
သတို႔သမီးကထြက္ေျပးတာေတြဘဲေလ အခုကဘယ္လိုလုပ္
ႏွစ္ေယာက္အတူထြက္ေျပးမွာလဲ~"
"ငါကေၾကာက္တယ္ေလ တစ္ေယာက္တည္းေျပးသြားၿပီး
မေကာင္းတဲ့လူေတြနဲ႔ေတြ့ရင္ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ~"
"ငါေျပာမယ္ေဂ်ာင္ကု ငါတို႔ဘယ္ကိုမွေျပးစရာမလိုဘူး
ငါက မင္းမႀကိဳက္တာ ဘာမွမလုပ္ဘူး မင္းမထိနဲ႔ဆိုငါမထိဘူး~"
"အဲ့လိုေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး ထိထိမထိထိဘာမွမျဖစ္ဘူး
အဓိကက ငါမင္းနဲ႔မေပါင္းခ်င္တာကြာ အရင္လိုဘဲေနခ်င္တာ~"
"အဲ့အတြက္ဘာမွမပူနဲ႔ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ငါတို႔ကြားရွင္းၾကမယ္ေလ~"
"ရပါ့မလား~"
"ရတာေပါ့ကြ~တကယ္လို႔ငါတို႔သာအခုထြက္ေျပးသြားရင္
ဒုကၡေရာက္သြားမွာဟ~"
"အင္းပါေလ~"
ႏွစ္ေယာက္ၫွိလို႔အဆင္ေျပသြားတာနဲ႔
မဂၤလာၪီးညကို ဘာမွမညေတာ့ဘဲ
ရိုးရိုးသားသားသာဖက္အိပ္လိုက္ၾကေတာ့တယ္။
"အစ္ကိုကေတာ့ အစ္ကို႔သားကို ေခြၽးမတတ္ဘဲထည့္မယ္~"
"ဟုတ္ ရပါတယ္အစ္ကို ကြၽန္မလဲkookieကိုသားအရင္းလိုခ်စ္ပါတယ္~"
"မဟုတ္ဘူး~အရမ္းရြတဲ့ငါ့သားကိုႏိွပ္စက္ေပးခိုင္းတာ
မနက္ေစာေစာထ ထမင္းခ်က္ခိုင္း အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္း
ေလ်ွာ္ဖြတ္ခိုင္း~"
"မဟုတ္တာဘဲအစ္ကိုရယ္ ကြၽန္မ မခိုင္းရက္ပါဘူး~"
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔အရမ္းရြတဲ့သားျဖစ္သူကို
အိမ္ေထာင္ခ်ေပးလိုက္တာေတာင္စိတ္မေက်နပ္ေသးတဲ့Mrs.jeonက ဒီတိုင္းအလြတ္ေပးမည္မဟုတ္~
"ထယ္ေယာင္း~ဘာလိုလိုနဲ႔ငါတို႔ေတြလင္မယားျဖစ္တာ
ႏွစ္ရက္ရိွသြားၿပီေနာ္~"
"ဟုတ္တယ္ ညဘက္အတူအိပ္ရၿပီး
sexကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ရတာကလြဲရင္
ဘာမွလဲမထူးသြားပါဘူး~"
KAMU SEDANG MEMBACA
~~real life~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜11💜
Mulai dari awal
